donderdag 30 september 2010

Regenspel

Vanmiddag heb ik gewerkt. Ik begon om 13 uur, ik loste een collega af (die had dus de middag vrij).
Mijn collega had heerlijke appeltaart mee (zomaar!), en het werk begon heel relaxt..... Meeste kinderen op bed, en wij appeltaart etend en thee drinkend.
Toen de kinderen langzamerhand wakker werden werd het wel weer even "spitsuur". Alle kinderen aankleden, en even wat drinken met ze en een koekje eten.
T. (1 jaar en 8 maanden oud), wilde erna heel graag naar buiten. Ook al regende het. Ikzelf had eigenlijk ook veel zin om naar buiten te gaan. Even overlegd met collega, zij zou binnen blijven met een groep kinderen, en ik met de rest naar buiten. Jassen aan, en kapuchons ook maar op. Al snel zag ik buiten overal blije gezichtjes. Waar volwassenen meestal heel nors kijken met dit type weer, kijken de meeste kinderen toch heel wat vrolijker!
We hebben in de tuin twee plekken waar je kan schuilen voor de regen. De zandbak heeft een afdakje, en ook boven een aanrechtblad, met stukje "vloer". Dat laatste noemen we wel "het huisje".
Ik pakte een doos met allerlei keukenspullen uit de schuur. De spullen zijn èchte keukenspullen. O.a. veel bakjes, gardes, trechters, pollepels en gewone lepels.... Ik liet de kinderen eerst zelf ermee spelen. Al snel gingen 3 kinderen ermee gooien. Hm.... Naar mijn idee waren er toch veel leukere dingen mee te doen dan gooien. Bovendien hoor je te gooien met een bal en niet met spullen. Dat kun je maar beter heel jong leren, zodat later hopelijk niet het servies door de keuken vliegt ;-)
Ik pakte een bakje, en een garde. Ik ging "beslag kloppen". Ondertussen vertelde ik wat ik deed, en deelde wat taakjes uit. "Goh, F., zou jij alvast de pan op het vuur willen zetten?" En: "M. wil jij de tafel dekken?"
L. (2 jaar) zei: "o, ik hoor iemand aanbellen!" Dat vond ze wel leuk van zichzelf bedacht, en bleek zelf ineens de gast te willen zijn. Ze ging buiten ons huisje in de regen staan, en belde aan. Drukte op het stuk hout en zei: "ding dong!"
Al gauw werd het een heel gezellig gebeuren in ons huisje in de regen. Zo'n 6 peuters/dreumesen waren van allerlei denkbeeldige gerechten aan het maken. Heel gastvrij ook! Zodra er "ding dong!" geroepen werd, werd er opengedaan en mocht iedereen die wilde aanschuiven erbij.
T. (1 jr en 8mnd) wilde ook even aanbellen. Zijn bel vond ik een erg grappig geluid hebben, het zei nl.: "aanbellen!"

Op een gegeven moment zei M. (bijna 3 jaar): "ik heb water nodig!" Meteen keken 3 paar ogen mij smekend aan.... Mogen we??? Met water erbij??? "Nee", zei ik, "jullie worden al nat en koud genoeg door de regen... niet nog meer water. Je kan het wel proberen op te vangen met een bakje". Ik deed het voor. En die lieverds, gingen ineens met een bakje richting hemel staan. Probeerden het regenwater op te vangen!! Tja, zóveel geduld hadden ze natuurlijk niet.

Na een hele tijd buitengespeeld te hebben gingen we allen naar binnen. En gelukkig hebben heel veel kinderen reservekleren mee. Dus al die natte kleding op de verwarming en lekker droge kleren aan. En voor wie geen reservekleding bij zich had; wij hebben ook een hele voorraad!
Weer droog, met glimmende oogjes en rode wangen, zaten de kinderen even later aan echte dixap en echte beschuitjes.

1 opmerking:

  1. Wat heb je dat leuk beschreven. Ik zag het al helemaal voor me. Vooral dat "aanbellen" als geluid van de bel... geweldig!!!

    Kinderen vinden het niet erg als het regent, het zijn de ouders die het erg vinden, dat blijkt ook weer heel duidelijk uit jouw verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen