zaterdag 15 september 2012

Aanbieding.... of niet??

Na zo'n anderhalve maand niet geschreven te hebben.... heb ik vandaag weer inspiratie. Tja, ik denk dat ik gewoon even 'inspiratieloos' was. Druk met andere bezigheden, en genietend van even niet zo veel schrijven, denken, studeren. Dus het bloggen liet ik ook even voor wat het was.
Deze week was enerverend wat betreft studie's. Op woensdag was de diplomering van een verdiepende opleiding in mijn eigen vak (een 2 jarige opleiding gericht op kinderopvang, en deze opleiding biedt pedagogisch medewerkers met ervaring extra verdieping - je specialiseert je dan dus verder in je vak). En op vrijdag begon ik een post-HBO opleiding Speltherapie. Dus daarbij ook: afscheid van de ene opleidingsgroep, en kennismaking met de andere.
Tijdens de diplomering vertelde de docent die ons 2 jaar heeft begeleidt over iedere student iets. Er verscheen telkens op een groot scherm een foto van diegene die naar voren mocht komen. De foto's waren gemaakt tijdens de mooie zonnige evaluatiedag (in juli). En bij de foto stond de betekenis van je naam (docent had dat opgezocht). Toen deze praatjes begonnen merkte ik meteen al een soort weemoedig gevoel.... Diploma-uitreiking betekent ook afscheid nemen van deze mensen. Wat hebben we toch veel met elkaar meegemaakt. En wat waren het fijne momenten!!
Naast het weemoedige gevoel was ik ook supertrots op mijn klasgenoten - en ook mezelf. We hebben het toch maar gedaan...! En het was een hele klus. Sommige klasgenoten hadden naast werk en opleiding ook nog een gezin, en zij probeerden dus momenten in hun drukke bestaan te vinden om aan de opdrachten te werken of te studeren. En het is ze gelukt! Allemaal hadden wij regelmatig stressmomenten... Zou die toets wel lukken?? En och jee, wat is die middenreflectie toch veel werk...! Of we vroegen aan elkaar: "hoever ben jij met de opdrachten? Hoeveel heb je nog open staan?" Op het intranet kon je precies zien hoeveel werk je nog moest inleveren. En soms was die lijst echt ellenlang. Wat was het dan fijn om één voor één de opdrachten af te ronden en even een heel kort lijstje te zien....
Ik ben enorm blij met de cijferlijst. Het harde werken heeft zijn vruchten afgeworpen.
Dit geeft ook vertrouwen voor de volgende opleiding.

Gisteren begonnen met de opleiding Speltherapie. En ik mocht kennismaken met een enorm leuke groep mensen...! Heel gevarieerd. Wel allemaal vrouwen. Maar zowel twintigers als vijftigers. Mensen met veel ervaring binnen 1 vakgebied, mensen die in veel vakgebieden hebben gewerkt, mensen die nog maar kort werken... Ook heel verschillende opleidingsachtergronden: maatschappelijk werk, dramatherapie, sociaal pedagogische hulpverlening, psychologie, pedagogiek, PABO, etc. Mensen die in het onderwijs werken, of met daklozen, of met lichamelijk/verstandelijk gehandicapten, etc. Erg leuk - zoveel verschillende mensen om mee samen te werken, om van te leren... En zoveel verschillende ambities, dromen, ideeën, verwachtingen.
we hebben al een aantal 'speltherapeutische' opdrachten gedaan. En vooral ook elkaar leren kennen.

Maar... nu schrijf ik een heleboel dingen op, en niets van dat alles heeft te maken met de titel van dit blogstukje.
Dus: over naar het onderwerp!
Met een klein bruggetje.... Want: studeren kost geld. En wanneer je, zoals ik nu, bedenkt dat je een vervolgopleiding wilt doen en je werkgever betaalt niet mee... Dan moet je dat dus zelf zien te betalen. En ik kan je zeggen: dat is duur. Héél duur. Dus het is verstandig om vooraf een plan te hebben, hoe je het financieel wilt gaan doen.
Ik heb inmiddels de helft gespaard. En ik probeer door zuinig te leven verder te sparen zodat ik ook dat 2e jaar kan betalen zonder te lenen (of in elk geval een zo klein mogelijk bedrag lenen).

Nu had ik laatst een potje nieuwe nachtcrème nodig. En die van een bepaalde drogist (ik noem geen namen), bevalt mij goed. Vooral die voor de gevoelige huid - want helaas reageert mijn huid nogal sterk op crèmes, e.d. Ik liep de drogist binnen, en zag overal de tekst: "Nu 2e artikel gratis". Dit stond ook bij de tandpasta. Vaak gaat het bij dit soort acties om A-merken. Dat is mij ook al opgevallen in de supermarkt. Bij de tandpasta ging het nu ook om een A-merk. Een behoorlijk duur A-merk: zo rond de 3 euro voor een tube tandpasta. Ik twijfelde.... En ik vergeleek. 2 tubes dure tandpasta voor ongeveer 3 euro, of 2 tubes goedkope tandpasta (à 59 cent per stuk) voor 1,18 euro. Toch maar voor de goedkope gekozen.
Nu ik dit zo schrijf bedenk ik mij dat er héél veel tijd uitgaat naar het maken van keuzes. Voor bijna elk artikel zijn vele keuzes te maken. Wanneer je al die 'keuzetijd' optelt, zul je waarschijnlijk schrikken hoeveel tijd je daarmee kwijt bent. Alleen al bij het opstaan: keuze in kleding. En wanneer een bepaald object/artikel toe is aan vervanging... Opnieuw moeten keuzes gemaakt worden.
Keuzes maken kan ook weer leuk zijn. Kijken wat er zoal is. Bijv. wanneer je op zoek bent naar een vakantiebestemming.

Goed, genoeg geschreven... Ik ga eens een keuze maken in hoe ik mijn vrije tijd ga invullen ;-).