donderdag 30 september 2010

Regenspel

Vanmiddag heb ik gewerkt. Ik begon om 13 uur, ik loste een collega af (die had dus de middag vrij).
Mijn collega had heerlijke appeltaart mee (zomaar!), en het werk begon heel relaxt..... Meeste kinderen op bed, en wij appeltaart etend en thee drinkend.
Toen de kinderen langzamerhand wakker werden werd het wel weer even "spitsuur". Alle kinderen aankleden, en even wat drinken met ze en een koekje eten.
T. (1 jaar en 8 maanden oud), wilde erna heel graag naar buiten. Ook al regende het. Ikzelf had eigenlijk ook veel zin om naar buiten te gaan. Even overlegd met collega, zij zou binnen blijven met een groep kinderen, en ik met de rest naar buiten. Jassen aan, en kapuchons ook maar op. Al snel zag ik buiten overal blije gezichtjes. Waar volwassenen meestal heel nors kijken met dit type weer, kijken de meeste kinderen toch heel wat vrolijker!
We hebben in de tuin twee plekken waar je kan schuilen voor de regen. De zandbak heeft een afdakje, en ook boven een aanrechtblad, met stukje "vloer". Dat laatste noemen we wel "het huisje".
Ik pakte een doos met allerlei keukenspullen uit de schuur. De spullen zijn èchte keukenspullen. O.a. veel bakjes, gardes, trechters, pollepels en gewone lepels.... Ik liet de kinderen eerst zelf ermee spelen. Al snel gingen 3 kinderen ermee gooien. Hm.... Naar mijn idee waren er toch veel leukere dingen mee te doen dan gooien. Bovendien hoor je te gooien met een bal en niet met spullen. Dat kun je maar beter heel jong leren, zodat later hopelijk niet het servies door de keuken vliegt ;-)
Ik pakte een bakje, en een garde. Ik ging "beslag kloppen". Ondertussen vertelde ik wat ik deed, en deelde wat taakjes uit. "Goh, F., zou jij alvast de pan op het vuur willen zetten?" En: "M. wil jij de tafel dekken?"
L. (2 jaar) zei: "o, ik hoor iemand aanbellen!" Dat vond ze wel leuk van zichzelf bedacht, en bleek zelf ineens de gast te willen zijn. Ze ging buiten ons huisje in de regen staan, en belde aan. Drukte op het stuk hout en zei: "ding dong!"
Al gauw werd het een heel gezellig gebeuren in ons huisje in de regen. Zo'n 6 peuters/dreumesen waren van allerlei denkbeeldige gerechten aan het maken. Heel gastvrij ook! Zodra er "ding dong!" geroepen werd, werd er opengedaan en mocht iedereen die wilde aanschuiven erbij.
T. (1 jr en 8mnd) wilde ook even aanbellen. Zijn bel vond ik een erg grappig geluid hebben, het zei nl.: "aanbellen!"

Op een gegeven moment zei M. (bijna 3 jaar): "ik heb water nodig!" Meteen keken 3 paar ogen mij smekend aan.... Mogen we??? Met water erbij??? "Nee", zei ik, "jullie worden al nat en koud genoeg door de regen... niet nog meer water. Je kan het wel proberen op te vangen met een bakje". Ik deed het voor. En die lieverds, gingen ineens met een bakje richting hemel staan. Probeerden het regenwater op te vangen!! Tja, zóveel geduld hadden ze natuurlijk niet.

Na een hele tijd buitengespeeld te hebben gingen we allen naar binnen. En gelukkig hebben heel veel kinderen reservekleren mee. Dus al die natte kleding op de verwarming en lekker droge kleren aan. En voor wie geen reservekleding bij zich had; wij hebben ook een hele voorraad!
Weer droog, met glimmende oogjes en rode wangen, zaten de kinderen even later aan echte dixap en echte beschuitjes.

zondag 26 september 2010

Zondag

Het is zondag. Rustdag, voor mij tenminste wel! En... opruimdag. Ik heb flink opgeruimd, en veel paperassen uitgezocht.
Ook heb ik de layout van het blog eindelijk aangepast. Ik miste een beschrijven van dit blog. De enige manier waarop ik de beschrijving kon laten verschijnen bleek de foto weg te halen. Wel een beetje jammer, want nu is er geen foto of plaatje te zien. Misschien komt dit over een tijdje wel. Als ik heb uitgezocht hoe er zowel beschrijving als foto zichtbaar kan zijn ;-)

Eigenlijk vind ik rustige zondagen heerlijk. Soms kijk ik midden in de week al uit naar zo'n lege zondag. Vooral 's ochtends is het heerlijk; het gevoel dat je nog een heel lange lege dag voor je hebt liggen. Je kunt plannen maken, maar je kunt ook de tijd laten verstrijken zonder iets "verantwoords" te doen. Lekker niksen! Een dagje in badjas blijven rondlopen. Muziekje op, koffie drinken, wat lezen... Heerlijk!

Alleen zit ik vandaag me ook druk te maken. Om niks. Dat doe ik wel vaker, haha. Zoals ik eerder schreef, ga ik beginnen met een opleiding (àls alles doorgaat, de aanmeldingspapieren liggen klaar en gaan gepost worden - er zijn misschien iets te weinig deelnemers maar ik hoop dat het toch doorgaat). En dan bedenk ik me ineens: "oe! Gaat dat allemaal wel lukken??? Studeren, opdrachten maken en werken tegelijk?? En m'n huishouden dan, en sporten? En vrienden en familie zien??" Goed, dit zijn denk ik gedachten veel mensen in soortgelijke situaties hebben. Of niet? En mijn moeder had al een goede tip, nl: gewoon in het diepe springen. Gewoon doen, dus. Niet dat ik zelf niet op zoiets kom, maar altijd fijn om het nog even van een ander te horen. ;-)

zaterdag 25 september 2010

Hardlopen

Net terug van de hardlooptraining. Ik loop iedere zaterdag mee met een loopgroep. Fijn begin van het weekend. Een gezellige groep, trainer die goede adviezen geeft en daarnaast ook gewoon telkens een nieuwe training "verzint" (de ene keer doen we meer heuveltraining, de andere keer meer interval, dan weer een soort fartlek - dat is "vaartspel" dus snelheid oefenen in de vorm van een spel...), en met een beetje geluk ook mooi weer. En dit geluk hadden we vanochtend. Ooohhhh, wat was het prachtig loopweer. Het begon vrij fris, maar wel met een stralend blauwe lucht. Het groen van de bomen leek door de zon en de blauwe lucht nóg groener. Maar ook zijn de blaadjes aan de bomen al voorzichtig aan aan het verkleuren.
Behalve ikzelf, waren meer mensen in de groep aan het genieten. Telkens hoorde je weer iemand zeggen: "oh, mooi he?"
Nu komt door hardlopen (of een andere duursport) het stofje "endorfine" vrij. De zgn. "runnershigh". En dit geeft dus een heel goed gevoel. Blij!
Ik geloof dat het ook erg grappig is om eens een foto te maken van de gezichten van onze loopgroep, als de trainer bijv. iets uitlegt. Je zult dan allemaal gelukzalige gezichten zien.

Hardlopen is absoluut geen dure sport. Je kunt het natuurlijk wel duurder maken, door in de mooiste outfit te lopen en met de allernieuwste gadgets. Ikzelf invasteer vooral in goede schoenen. Elke 2 jaar koop ik nieuwe schoenen. Mocht ik ooit voor een halve of hele marathon willen en kunnen trainen, dan zullen die schoenen vaker vervangen moeten worden. Omdat ik inmiddels al zo'n 10 jaar aan hardlopen doe (sommige periodes fanatieker dan andere), heb ik aardig wat loopshirts en -jacks en -broeken. In ieder geval voor zowel zomer- als winterseizoen 2 setjes. Ik merk dat als je kwalitatief goede kleding koopt, dit echt heel lang meegaat. Misschien wel 15 tot 20 jaar!
In het begin liep ik nog in katoenen t-shirts. Maar al gauw merkte ik dat dat echt niet fijn is. Doordat je zweet wordt het shirt nat, en als je even in de wind staat heb je het enorm koud. Dus toch maar overgestapt naar de echte loopkleding.

Het hardloop-lidmaatschap is vergeleken bij sportschoolabonnementen echt heel goedkoop. Ik betaal voor een heel jaar trainen 100 euro. Ik mag dan 2x per week trainen. Maar doordeweeks lukt het me niet om om 19 uur hard te lopen, dus ik hou het bij alleen de zaterdagochtend. Omgerekend betaal ik dus per les ongeveer 2 euro! Een training duurt anderhalf uur (nee, niet achter elkaar door lopen - ook "loopscholing", in- en uitlopen, en tussendoor ook vaak even stoppen voor uitleg of oefeningen).

Zo, dit was even een hardloop-promotie-blogje.
Fijn weekend!!

dinsdag 21 september 2010

Herfstzon

21 September.... Prinsjesdag. En volgens mij is vandaag officieel de herfst begonnen.
Vandaag had ik een weliswaar drukke dag op mijn werk, maar vooral 's middags was het ook heel fijn. Lekker in de tuin met een heel aantal kinderen. De kinderen zijn dan druk aan het spelen, en ik doe soms "mee" (vaak wil dat zeggen dat ik hun spel probeer te stimuleren... te verrijken bijv. door net even iets eraan toe te voegen). Maar heel vaak kijk ik hoe ze aan het spelen zijn. En dan hoor ik ook heel vaak: "kijk eens!" Volgens mij is het kindeigen dat ze zo graag willen laten zien wat ze allemaal al kunnen. Eén jongetje dat normaal gesproken erg druk kan doen, kwam nu heel veel knuffelen. Lekker op schoot, en het kon hem even niets schelen dat hij nog op schoot zat en toch al 3,5 is (en dan hoor je in de kinderdagopvang bij de "oudsten"). Ik probeerde hem het klapspelletje "Papegaaitje leef je nog" te leren. Dat ging heel goed. Hij vond het wel stoer, en wilde het heel vaak spelen. Al snel kwamen zijn vrienden erbij. En we probeerden het spelletje in een kring te spelen. Wat redelijk lukte - tot de aandacht vervlogen was ;-)
Twee kindjes van net 1 (M.) en bijna 1 (F.) kwamen naar buiten gekropen. Bij beiden kan je aan hun gezichtsuitdrukking zien dat ze heel graag buiten komen spelen. De boel verkennen, lekker kruipen naar het gras of de zandbak. Twee paar twinkelende oogjes en twee grote grijnzen.... De één (M.) merkte dat als hij op zijn rug op het gras ging liggen, hij heel fijn naar de wolken kon kijken. Gelukzalig lag hij daar in het gras.
F. kroop liever snel naar de zandbak, en testte de kwaliteit van ons zand, haha..... In no time zat m.n. haar kin, wangen en handen onder het zand!
Een aantal 2- en 3-jarigen was druk bezig met balansoefeningen. We hebben van oude autobanden een soort "hekje" in de tuin. En over die autobanden proberen de kinderen te lopen. Dit gaat heel goed. Even later wilden ze koprollen maken op het gras. Ik kon zelf even niet op het woord koprol komen dus ik zei: "o, jullie zijn aan het koppeltje duikelen". "Ja!" zei L. "koppeltje rijden!"

Kortom: weer een leuke werkdag!
En, waar ik heel blij mee ben, morgen kunnen we ook lekker buitenspelen! Het zou volgens de weersverwachting nog een dag mooi weer worden.

maandag 20 september 2010

Balans

Goedemorgen.... Daar ben ik weer, met een nieuw bericht op het blog.
En vandaag heb ik uitgeslapen. Dit is mijn laatste officiële vakantiedag, en daar wil ik dus even goed van genieten. Maar, na deze rustige ochtend zal ik toch wel vanmiddag hard moeten opruimen en schoonmaken - want dat is wel nodig!

Gisteren een gezellig dagje in Amsterdam gehad. Met... een date! Tja, als je 32 bent, en single, en die ene leuke vent kom je niet "zomaar" tegen.... dan moet je het lot een handje helpen. Haha. Alleen dat lot help ik al vaker, maar die ene-heel-speciale zit nog niet tussen de dates die ik had.
En over de Meneer van gisteren, daar ben ik nog niet uit. Meestal ga ik heel ingewikkeld nadenken - over of die befaamde klik er is, en of de Meneer in kwestie bij deze Mevrouw (ik dus, haha) zou passen, enz. enz.
Maar al dat nadenken schiet niet echt op.
Je zult toch gewoon iets moeten voelen. En dat "iets" heb ik al een tijd niet echt gevoeld.
Dat zal dus wel komen, nog. Of eigenlijk: alweer. Want dat is er ooit wel geweest.... Ik zal het dus wel weer herkennen, als ik het "iets" voel ;-)
Maar de Meneer van gisteren is aardig en leuk, ziet er goed uit... Alleen een bepaalde klik merk ik nog niet echt. Een klikje wel, maar is dat voldoende? Het is en blijft een vreemde, gekunstelde manier om elkaar te leren kennen. Maar ondanks dat leer je wel veel leuke en interessante mensen kennen, die je anders natuurlijk niet ontmoet.

Het was gelukkig wel een heel gezellig dagje! En ook al leek het erop dat het zou gaan regenen, ik heb mijn paraplu niet hoeven openklappen.

En vandaag, of eigenlijk nu, bedenk ik me dat het alweer 20 september is. Over zo'n 5 dagen wordt mijn salaris weer gestort op mijn rekening. Afgelopen maand was de eerste maand dat ik serieus bezig was met het consuminderen. En dat ging goed!
Op dit moment, de 20e dus, heb ik nog ruim 200 euro op mijn rekening. Heel netjes vind ik zelf. Er zal nog geld worden overgemaakt naar de zorgverzekering (ongeveer 117 euro). Met het boodschappengeld kwam ik niet helemaal uit. Ik denk dat ik gemiddeld 35 euro per week heb besteed aan boodschappen en schoonmaakmiddelen. Dat is ongeveer 5 euro meer per week dan ik had begroot. Mijn vriezertje ligt nog behoorlijk vol, dus de komende tijd ook niet heel veel nodig. Behalve de verse dingen als groente en fruit, en ook melk en brood.
Ik had een grote meevaller. De Belastingdienst meldde dat ik ruim 500 euro terugkreeg vanwege de Huurtoeslag die vorig jaar te laag was voor mij. Inmiddels woon ik in een koopwoning, dus dit is de laatste bijdrage die ik nog voor huur krijg. Het was een grote verrassing, die 500 euro extra!
Nu had ik een lening nog openstaan, bij een familielid. Diegene had mij vorig jaar erg geholpen, tijdens de koop van mijn appartement. Met dit bedrag kon ik de lening in 1 keer aflossen. Dat gaf een heerlijk gevoel!! Met een schone lei verder.....
Behalve de lening aflossen van het geld dat ik terugkreeg, kon ik ook nog 100 euro op mijn spaarrekening zetten. En aan het begin van de maand zette ik ook al 100 euro apart. In totaal heb ik 250 euro opzij kunnen zetten. (maandelijks wordt er automatisch 50 euro apart gezet via spaarloonregeling)
Mijn vakantie naar Engeland was deels vantevoren al betaald. En het geld dat ik nodig had om daar te besteden ("zakgeld", geld voor metro en trein daar, etc.) probeerde ik zo laag mogelijk te houden.

Verder heb ik via Marktplaats en bol.com voor 50 euro aan spullen verkocht.
En ik heb een aantal abonnementen (op tijdschriften) opgezegd, dus daarmee bespaar ik in de toekomst geld.

Nu ik de balans zo opmaak, ben ik heel tevreden over deze maand.
Die buffer is aan het groeien, en daarnaast probeer ik ook te sparen voor een opleiding die ik wil gaan volgen.
Voordat ik die opleiding volg, wil ik eerst een opleiding via mijn werk volgen. De opleiding via mijn werk zal volledig betaald worden door de werkgever. Het zal mij alleen tijd en inzet kosten. Dat heb ik er graag voor over.

vrijdag 17 september 2010

Geklus

Ook al is het nog vakantie voor mij (ik heb anderhalve week vrij, a.s. dinsdag begin ik weer met werken), toch doe ik allerlei klusjes. Of misschien wel júist nu.

Ik ben al een tijdje bezig met allerlei spullen te verkopen via internet. Gisteren zette ik een boek te koop ("Een nieuwe aarde" van Eckhart Tolle), en meteen was er 's avonds al bericht dat er een koper was! Dus vandaag richting postkantoor om het pakketje te posten. Gisterochtend was ik ook al in het postkantoor aanwezig, want toen postte ik een ander pakketje. Hardlooptijdschriften, die ik uit had en een ander graag wilde kopen van mij. Ineens in nog geen 2 dagen ruim 30 euro verdiend!

Ook ben ik bezig met het schilderen van o.a. plinten en een kast.
En, doordat het nu voor mij vakantie is was het sporten tot stilstand gekomen. Dus: een nieuw plan gemaakt. Vanochtend ben ik gaan zwemmen.
Ik merk wel dat m'n lijf er even aan moet wennen. Wat ik nog niet eerder heb vermeld: ik heb chronisch vermoeidheidssyndroom. De afkorting is CVS. Gelukkig gaat het de laatste tijd heel goed, d.w.z. weinig erge "terugvallen". De diagnose kreeg ik in 2005, en inmiddels heb ik mijn weg aardig gevonden hiermee. Steeds beter weet ik waar grenzen liggen, wat wel kan en wat niet, etc. Sporten heeft voor mij een soort "fysiotherapeutische betekenis". Door te sporten hou ik mijn conditie in balans, blijven mijn spieren goed functioneren, slaap ik beter, is mijn eetlust beter,.... kortom: heel veel voordelen! Maar, de verleiding is soms om te hard van stapel te lopen. Dan heb ik een hardlooptraining gehad die erg goed ging, en daardoor word ik overmoedig. Dan doe ik teveel, waardoor ik dóór mijn grens ga. En met gevolg dat ik een "terugval" krijg en weer opnieuw kan opbouwen. Hardlopen met hartslagmeter helpt redelijk goed om binnen de grenzen van mijn lichaam te blijven. Daarnaast hou ik ook een logboekje bij.
Maar behalve te hard van stapel lopen heb ik soms ook momenten dat ik soms juist "lui" ben. Of even een gebrek aan doorzettingsvermogen heb. Dat ik steeds vaker trainingen of voornemens om te trainen niet door laat gaan. En dan voel ik me eigenlijk steeds een beetje beroerder. Ook een soort "terugval". Vandaag voelde ik dat. Gelukkig gaan de alarmbellen in mijn hoofd dan rinkelen.... Na het zwemmen vanochtend voelde ik me heel slap. Alles kostte moeite. Even fietsen naar het centrum lukte nauwelijks. Ik had moeite met fietsen en mijn evenwicht bewaren. Het voelt alsof ik zo om kan vallen. Een soort combinatie van duizeligheid en gebrek aan kracht in mijn lijf. Ik merk dan ook dat ik heel vaak moet uitrusten. Even zitten...
Aan het begin van de middag op bed gelegen. Dat gaf een beetje rust en nieuwe energie. Te lang liggen werkt meestal averechts. Na iets meer dan een uur ben ik weer opgestaan. Dus nu probeer ik de rest van de dag op te blijven, en vannacht goed te slapen.

woensdag 15 september 2010

Engeland

Terug van 4 dagen Engeland.
En.... heerlijk gehad!!
Voordat ik ging heb ik lang nagedacht over hòe ik zou gaan. Ik wilde eigenlijk met de boot. Een lange tijd geleden was ik au pair, en toen ging ik ook met de boot. Het leek me leuk zo'n bootreis her te beleven. In die tijd was er nog geen tunnel onder het Kanaal door (of lag die er toen net wel??), en vliegen was nog veel te "luxe" voor zo'n relatief korte reis.
Ik besloot uiteindelijk om met de trein te gaan. Dit bleek en voordelig en qua vertrek- en aankomsttijd gunstig te zijn. Bovendien was het handig dat het kaartje geldt vanaf elk station in Nederland. In totaal was ik voor de hele treinreis (van mijn woonplaats tot middenin Londen) 129 euro kwijt.

Nu ging ik vanaf Londen naar vrienden die in de buurt van Cambridge wonen.
Mooie omgeving. En we hadden geluk met het weer - veel zon gehad.
Daar erg rustigaan gedaan, wat ik heerlijk vond. Lekker in de tuin zitten, bijkletsen, stukje wandelen,...

En op zondag weer met de trein richting Londen. In Londen logeerde ik bij mijn vroegere au pair gezin.
Alleen de ouders waren thuis. We hadden alle tijd en rust om bij te praten. Erg leuk!
Het voelde weer meteen als m'n (tweede) "thuis". En toen ik wegging benadrukte P. (de vader in het au pair gezin) dit ook: "and will you remember, that our home is also your home?" Erg lief van ze.

In Londen had ik 1 volledige dag (maandag) die ik kon invullen. Vantevoren had ik "free self guided walks" vanaf het internet geprint. Ik nam de Tube (Underground) en stapte middenin Londen bij halte "London Bridge" uit. Het was mijn plan om de rest van de dag te wandelen (en natuurlijk ook van tijd tot tijd uitrusten) en pas aan het eind van de middag terug te reizen.
Vanaf de halte London Bridge had ik al snel de brug gevonden. En kon vanaf de brug ook de Tower Bridge zien.
Ik wandelde langs "Monument". En ben ook de wenteltrap in het monument opgeklommen. Prachtig uitzicht van bovenaf! Dit was de 3 pond entree wel waard!
Vervolgens door gewandeld. Langs o.a. Gherkin. Een vreemd gebouw dat me doet denken aan een rugby-bal (qua vorm). Wel mooi om te zien, erg opvallend. Even later kwam ik langs heel oude gebouwen: o.a. Royal Exchange.
Inmiddels tijd voor koffie met iets lekker bij Starbucks :-)
Het leuke is dat je op een doordeweekse dag in Londen midden tussen de mensen in nette werkkleding loopt. En nu het september is, is het ook niet heel vol met toeristen.
Na een stuk gelopen te hebben kwam ik bij St. Paul's Cathedral. Wat ontzettend indrukwekkend!!! Zo groot, en mooi. Ik wilde natuurlijk ook even binnen kijken. Gelukkig kon je zonder te betalen de zijkoepel bekijken. Dat vond ik al erg mooi, en kon me dus wel voorstellen dat de rest ook supermooi zou zijn. Maar ik wilde niet bij elk gebouw 3 pond (of meer) entree moeten betalen. Dus ik ging er weer vandoor.
Het was even zoeken, maar toen vond ik de kade langs de Thames weer.
Lekker gewandeld, met mooie uitzichten op allerlei gebouwen langs de Thames. Ook het grote reuzenrad. En na een tijdje zag ik Whitehall, en even verder de Big Ben.
Maar ik wilde toch even de Horse Guards zien.
En langs de guards kwam ik in St. James's Park. Zo mooi, een stukje natuur middenin de stad. Veel groen, veel bloemen, vogels, en zelfs eekhoorntjes!
Na een lunch - bestaande uit een zelf meegenomen pakje crackers met kaas (nog in Nederland in de supermarkt gekocht) en wat drinken uit een flesje, ook vantevoren gekocht - verder gewandeld.
Via Buckingham Palace richting Hyde Park Corner.
En uiteindelijk daar weer op de metro gestapt.
Toch nog even langs Covent Garden. Met alle stalletjes. Erg verleidelijk om iets te kopen. Maar telkens dacht ik: "en dan?? Heb je het nodig? Waar belandt het uiteindelijk?" En ik bedacht dat het waarschijnlijk na een tijdje in een doos in de berging zal belanden. Het was voor mij het geld 't niet waard.
Inmiddels begon ik mijn voeten wel te voelen - poeh, wat een wandeling... Ik zocht de metro weer op, en reed terug naar "huis".
Op deze manier een heel leuk dagje Londen gehad. Veel gezien. En uiteindelijk maar ongeveer 7 pond besteed.

Na weer een gezellige avond, dook ik tevreden mijn bedje in. Wat een lieve mensen toch allemaal (oud au pair gezin in Londen, maar ook de vrienden dichtbij Cambridge), en wat een fijn land!
En de volgende dag met de trein weer terug naar Nederland.

woensdag 8 september 2010

Bevoorraden

De supermarkt waar ik mijn boodschappen doe heeft deze weken een grote actie met erg veel aanbiedingen.
Alsof wij dieren zijn die de winter moeten zien door te komen, bevoorraden wij onze holen.... eh.... huizen!
En van die aanbiedingen maak ik flink gebruik.
Eerst kijk ik op internet naar de aanbiedingen, en bedenk wat ik ervan zou kunnen gebruiken. Dit schrijf ik op, en voeg het toe aan m'n boodschappenlijstje.
Alleen, nu heb ik met mezelf afgesproken, aan het begin van deze maand, om me aan een weekbudget te houden. En, om eerlijk te zijn, dat lukt niet echt.....
Normaalgesproken doe ik boodschappen voor rond de 30 euro, 1x per week.
Nu wilde ik het deze maand wat strakker aanpakken. Ik had envelopjes gepakt, en per week het geld voor "voeding" verdeelt. De eerste week had ik al 11 euro teveel uitgegeven. Ik dacht: "dan neem ik dat terug uit het andere envelopje, voor de week erna". Maar, toen zat daar dus behoorlijk weinig nog in. De week erna werd het erg lastig om voor die week rond te komen. Dus pakte ik geld uit het envelopje voor de week dààrna. Je begrijpt het, vroeg of laat kom je dan toch echt tekort.

Ook al werkte dit niet helemaal. Toch maakt het me veel bewuster van wat ik uitgeef en wanneer.
Het uitgeven van geld gebeurt soms bijna automatisch. Zo makkelijk als dat is met de pinpas. Hup! Pas erdoor! Code intoetsen, en weg is het bedrag!
Eigenlijk valt er veel te leren van de generatie die tijdens of vlak na de tweede wereldoorlog is geboren. Of de generatie die toen volwassen was. Mijn grootouders bijvoorbeeld. Die tijd was "ook" een crisistijd. Als je de zgn. crisistijd van nu vergelijkt met die van toen, schaam ik me eigenlijk ervoor dat we deze tijd "crisistijd" noemen. Okee, we moeten wel allemaal de broekriem iets aansnoeren.... Maar ik heb nu niet het idee dat de meerderheid van de bevolking leeft van enkel aardappels, om maar iets te noemen. Ook gaan we nog massaal op vakantie, en als we dat niet doen dan blijven we thuis en gaan naar pretparken, hotels, restaurants, etc.
Voor velen zal het denk ik toch al echt crisis zijn. Maar een verborgen crisis. Door alle pinpassen en creditcards, door de vele mogelijkheden om te lenen of rood te staan, is het niet duidelijk hoe zorgwekkend de situatie is.

Ik vroeg mij af hoe onze opa's en oma's dat deden: omgaan met geld. Ik denk dat het inkomen meteen verdeelt werd over de verschillende uitgavenposten. Met envelopjes o.i.d.
Vandaar dat ik ook mijn eigen inkomen deels ging verdelen over envelopjes. Het lijkt me erg handig, àls ik me eraan hou ;-)

maandag 6 september 2010

Vlinder

Weer een heerlijke dag met de kinderen in de tuin van het kinderdagverblijf waar ik werk.
Zoals zovele dagen :-)
Het begint al echt herfstig te worden. Hoewel de druiven flink groeien, en ook de paprika's en kruiden in de moestuin - groeien ook de vele paddestoelen.
Gelukkig fladderen er ook nog vlinders door de tuin. Dat ziet er zo vrolijk en zomers uit. Vandaag zagen we er veel!
Ik wees de kinderen erop. Ik zei: "probeer ze maar te pakken". En net als jonge poesjes dartelden de kinderen ook door de tuin. De vlinder vloog het hek over. Ik moedigde de kinderen aan om de vlinder terug te roepen. Dus ze riepen: "kom terug, vlinder! Kom terug!" En.... de vlinder kwàm inderdaad terug! Verwonderd keken ze me aan. "Ja, de vlinder luisterde" bevestigde ik.
Maar de vlinder vloog naar de andere kant en ver richting de top van het dak. De kinderen keken eerst teleurgesteld naar de vlinder en toen naar mij. Weer vroeg ik de kinderen of ze de vlinder terug zouden roepen. Hard riepen ze weer: "kom terug! Vlinder!! Kom terug!!" En.... ja hoor! De vlinder vloog weer terug de tuin in.
Wonderlijk, toch?

zondag 5 september 2010

Stil

Ja, het was even stil op het blog....
Ik was even heel druk met werken, en slapen. Daar kan je ook druk mee zijn.
Al de hele week lijkt het alsof ik verkouden wordt. Moe, beginnende keelpijn, etc. Maar echt verkouden ben ik nog niet geworden (dit klop ik nu dus af, zoals je begrijpt).
Dus nu heb ik de hele week gewoon toegegeven aan de vermoeidheid, en ben regelmatig 's middags gaan slapen. Heerlijk!! ;-)
Alleen op een gegeven moment vind ik het wel welletjes, en wil ik gewoon weer energie hebben. Daar wacht ik nu op.

Dit weekend wel heel wat dingen aangepakt. Schilderijen enzo opgehangen.
Ook een schilderij via Marktplaats gekocht. Scheelt toch weer ruim 30 euro!

En, gisteren weer jam gemaakt. En appelmoes. Die appelmoes was net niet genoeg voor de pot waar ik het in wilde doen. Dus deze week gaat 't op. Is niet erg - lijkt me lekker. Niet teveel suiker erin gedaan, ik hou namelijk niet van heel zoete appelmoes. Vroeger wel, het kon mij niet zoet genoeg zijn!

Vandaag veel van de zon genoten. 's Ochtends met kop koffie in de zon op mijn balkon. En 's middags gewandeld. Ik hoop dat het een tijdje zonnig blijft - dat hebben we toch wel verdiend na een maand lang ontzettend veel regen?