zaterdag 27 november 2010

Goed genoeg

Waar ik me soms over verbaas - is de cultuur/samenleving waarin we leven... En hoe we de manier waarop we leven in stand houden.
Nu begrijp je er natuurlijk niets van, want je weet niet waar ik het precies over heb.
Ik bedoel, het lijkt alsof het nooit genoeg is. Alsmaar willen we meer, maar ook beter. Hogere prestaties.
De beste zijn. Als je het één onder de knie hebt, moet je toch eigenlijk al hard op weg zijn naar hetvolgende doel dat behaald moet worden. Ook de kinderen in onze maatschappij ondervinden al op jonge leeftijd deze prestatiedrang, om het maar even zo te noemen. Nu is er niets mis met prestatie, hoor. Alleen ik heb soms het idee dat 'we' er een beetje teveel op gefocust zijn. Dat we de lat voor onszelf en ook misschien elkaar (en onze kinderen?) erg hoog leggen.
Daarnaast zijn we het in deze nederlandse samenleving ook niet echt gewend om complimenten te geven. Om jezelf en anderen 'schouderklopjes' te geven. Er word dan vaak een beetje gek over gedaan, zo van: "jaja... het zal wel.... ".
Toen ik in Amerika woonde, hadden we binnen de instelling waar ik werkte een intern krantje. Met allerlei nieuwtjes etc. over de organisatie. Er was daarin ook een gedeelte met "kudos". Hierin konden medewerkers elkaar complimenten geven. Met zorgvuldig gekozen woorden stond in het blaadje waarom de ene collega de andere zo waardeerde. Mensen die dag in dag uit "gewoon" hun werk deden werden even als het ware in het zonnetje gezet. Ik las zelf die "kudos" met plezier, en ik merkte zelf ook nog meer extra waardering te voelen voor de personen in kwestie. Het enthousiasme dat de sportinstructeur telkens meebracht terwijl hij met alle kinderen, en ook staff trouwens, American Football speelde in de weekends. (ik werkte in een instelling voor kinderen en "jonge jongeren"  met ernstige gedrags- en psychische problemen en veelal hadden deze kinderen te maken gehad met verwaarlozing). De warmte en positiviteit die de supervisor in de verschillende leefgroepen bracht, als hij een rondje maakte langs de groepen... De gezelligheid en grapjes die de medewerker van de "knutselclub" aan de kinderen "gaf".
Die "kudos", dat is iets wat mij erg is bijgebleven. Naast de "kudos" was er ook de "employee of the month". Dat is misschien wel erg amerikaans. En ik vind het ergens jammer dat slechts één persoon dan in het zonnetje wordt gezet. Wel weer mooi dat diegene erg veel waardering krijgt, maar het lijkt naar mijn idee dan toch meer op een soort wedstrijd. Wie o wie is "de beste"? Nee, dan ben ik meer voor de complimenten.
Ik denk zelf dat complimenten juist ervoor zorgen dat je op een ontspannen manier goed (of beter?) presteert. Je krijgt bevestiging en gaat dan op een ontspannen manier verder met wat je doet.

Bij de kinderen in mijn groep zie ik dat zij - ik werk met kinderen tussen 0 en 4 jaar - heel veel bevestiging zoeken. Even oogcontact. Het zgn. "vraagkijken". Alsof ze willen zeggen: "doe ik het goed?" Een klein knikje, of een glimlach is dan al genoeg om ze te laten weten dat het goed is. Dat zij goed zijn. Dat ik hen waardeer. Dat ze er mógen zijn. Dat wat ze doen goed is, ook al gaat het even mis. Dat ze fouten mogen maken, dat dat niet erg is. Dat ze hoe dan ook heel lief zijn en blijven. Dat ze mogen proberen in hun gedrag en hun activiteiten.

Afgelopen week had ik een, voor mijn doen, erg drukke week. Vanwege de chronische vermoeidheid moet ik altijd goed plannen wat ik zoal doe. En voldoende rust nemen. Ook al had ik geprobeerd alles zo goed mogelijk te plannen - toch was ik gisteravond totallos. Ik lag uitgeteld op de bank. En ik had het gevoel "het niet goed te hebben gedaan". Wat niet?? Eigenlijk van alles... Ik kon hele waslijsten opnoemen wat mijna inziens beter had gekund.
Op zo'n moment zou ik mezelf geloof ik een "kudo" moeten geven. Of een glimlach of knikje - zoals ik overdag wèl bij de kinderen doe. ;-)

maandag 22 november 2010

Sinterklaas

Jaja, de Goedheiligman is alweer even in het land.
En het duurt ook niet meer zo erg lang voordat het Sinterklaas-avond is. Nu kijkt "Mosterdzaadje" ook erg uit naar Sinterklaas-avond. Zo gezellig!!
Al sinds een heleboel jaren hebben wij - een fijne combi van familie en vrienden (in totaal zijn we telkens met ongeveer 10 mensen waarvan 3 kinderen) - dezelfde manier waarop we het vieren. Ter voorbereiding trekken we lootjes (of via internet of zoals dit keer per post), iedere persoon krijgt 2 lootjes. De kinderen die nog geloven doen hierbij niet mee, maar krijgen wel kadootjes natuurlijk, mèt gedichten. De bedoeling is dat je voor max. 5 euro voor elk persoon een kadootje koopt. Dit kadootje moet "consumabel" zijn. Nu sjoemelen sommigen weleens - want wat dacht je van een heerlijke wollen sok om .... op te eten??! ;-)
Bij dit kadootje wordt een gedicht geschreven. En er zijn soms echt heel mooie poëtische gedichten. Vele bewaar ik dan ook, na afloop.
Het gaat er dus vooral om, om gezellig een avond samen door te brengen.
We beginnen met samen boerenkoolstamppot eten. Omdat we elkaar - in deze samenstelling dan - soms al een hele tijd niet hebben gezien, vind ik het altijd heel gezellig om weer bij te kletsen. Vervolgens is de spanning bijna voelbaar... "zou er misschien een Zwarte Piet op straat rondlopen....??" Dan gaan we na de maaltijd uit volle borst liedjes zingen. En... gelukkig gaan Sint en Piet dit huisje niet voorbij ;-)

Onder het genot van heel wat lekkers lezen we elkaar de gedichten voor. De kinderen zitten vaak met rode konen van de spanning :-)
Ik vind het zelf erg mooi dat we dus niet op het materiële gericht zijn, maar vooral op het samen-zijn.

zaterdag 20 november 2010

Afwegingen

Volgende week wordt als het goed is mijn salaris weer op mijn rekening gestort. Vandaag had ik de boodschappen gedaan voor komende week. En nu kon ik dus ook uitrekenen hoeveel ik gemiddeld heb uitgegeven aan voeding de afgelopen maand. Dat is 31,40 euro, gemiddeld per week. Aangezien ik voor mezelf een budget heb vastgesteld van 30 euro per week, ben ik er dus wel ietsje overheen gegaan. Maar....: ik kocht heel veel biologisch. Melk, eieren, vlees, aardappels, sommige groente, .... allemaal bio!
En ik merk dat ik vooral de melk erg lekker vind.

Nadat ik wat filmpjes van The Story of Stuff zag, ben ik hard gaan nadenken over de verzorgingsproducten in mijn badkamertje. Eigenlijk wil ik het liefst ook overstappen op meer biologische producten. Beter voor mezelf en ook beter voor het milieu. Ik heb besloten eerst op te maken wat ik heb - en vervolgens over te stappen op de biologische producten. Omdat mijn shampoo en facewash (tja, ik gebruik altijd het engelse woord...) al redelijk "op" waren heb ik bio-shampoo en - facewash al besteld. Jaja, bestèld. Soms kies ik ervoor om lekker makkelijk te doen. Ik zocht laatst in 1 van de natuurwinkels naar een natuurlijke shampoo... maar kon niet iets vinden wat mij geschikt leek. Nu kost het mij soms erg veel energie om winkel in en winkel uit te gaan, dus bestellen via internet is voor mij ideaal!

Daarnaast heeft o.a. het boek "No Impact Man" - ik schreef een aantal logjes terug hierover - mij over meerdere zaken laten nadenken. O.a. over papierverspilling - of "bomenmoord" zoals de schrijver van het boek het waarschijnlijk zou noemen. Op mijn brievenbus heb ik al een hele tijd terug de "nee-nee"-sticker geplakt. En dat scheelt enórm veel papier, dus ook enorm veel "dooie bomen" ;-) Geen reclamefolders meer (waarom zou je die ook allemaal laten bezorgen?? Via internet kun je ook reclames doorzoeken). Geen papier-rotzooi.
Nu lees ik zelf ook geen krant - scheelt ook in de papiermassa. Alleen ik had deze maand wel een proefabonnement op een tv-gids. Die heb ik nl niet - en mis ik eigenlijk ook niet echt. Deze gids werd dus keurig iedere week bezorgd. En een paar dagen terug belde een mevrouw met de vraag of ik blijvend lid wil worden. Nou, nee.... Ik merk er toch te weinig in te lezen - het krantje staat boordevol artikelen en die verdwijnen ongelezen bij het oud papier. Als ik wil weten wat er op tv komt, dan doe ik de tv aan of ik kijk op internet. Dus eigenlijk vind ik het zonde - al dat papier dat grotendeels ongelezen weer weggegooid wordt.

Voor een deel van mijn "oud papier" heb ik afgelopen week weer 15 euro verdiend! Ik had een jaargang van een tijdschrift, en via MP heb ik het verkocht.
Eerder al had ik ook een jaargang verkocht, ook voor 15 euro.

donderdag 18 november 2010

Koud

Brrrr.... het begint nu toch echt winters te worden!
Deze week heb ik voor het eerst mijn muts weer op, als ik fiets. De handschoenen, sjaal en warme jas had ik al langere tijd aan.
Vroeger vond ik een muts echt vréselijk. Vooral tijdens mijn puberteit. Dan maar half-afgevroren oren - nee, een muts was "not-done". Gelukkig zijn er de laatste tijd erg veel leuke mutsen te koop - en zelfs als je er toch heel hip uit wilt (blijven) zien, dan kan dat òòk met muts.

Vorige winter hield ik de thermostaat op maximaal 18 graden. Sommige mensen vinden dat koud - ik ook soms! - maar met warme kleding en een dekentje voor op de bank kan het heel goed. Ik merk wel dat de temperatuur in de woonkamer een halve graad hoger is als ik de deur goed dicht houd, en als ik kaarsen brand. Van een kaars komt toch blijkbaar een hoop warmte af.
Ik ben eigenlijk een enorme koukleum - dus misschien (of eigenlijk: zeker) zal het comfortabeler zijn als ik de thermostaat op 20 graden zou zetten. Maar goed, ik ben geen rìjke koukleum ;-) Daarnaast wil ik het milieu ook sparen door niet teveel te stoken.

Doordat ik zo'n koukleum ben, heb ik heel vaak een kruik mee naar bed. Dit was telkens een "echte" kruik. Zo'n rubberen. Maar ik merkte dat deze exemplaren toch niet zo'n lange levensduur hebben als ik zou willen/verwachten. Toen ben ik overgestapt naar een plastic 1/2 liter flesje. Wel een stevig flesje, trouwens. En ik gebruik nu alweer zo'n anderhalf jaar hetzelfde flesje. 'n Prima kruik! Het is alleen wel opletten dat je er niet te heet water in doet, want ik vrees dat òf het flesje dan smelt òf je benen/voeten brandblaren krijgen.

Om de "innerlijke" kachel aan te zwengelen werkt beweging erg goed bij mij. Hardlopen, fietsen, wandelen... Het zorgt er allemaal voor dat de bloedsomloop goed werkt.

Daarnaast probeer ik wel iedere dag m'n huisje flink te luchten. Even de ramen tegenover elkaar open zetten.
Heerlijk dat er in 2010 toch nog frisse lucht bestaat!!
Okee, niet overal - maar ik heb gelukkig redelijk frisse lucht om me heen.
In grote steden is dat weleens anders. Ik heb ongeveer 7 jaar in verschillende grote steden gewoond. Het lag er maar net aan wat voor weertype het was, maar ik heb weleens een soort "smog"- lucht opgesnoven terwijl ik aan het fietsen was. Bah, wat vies!! Het idee alleen al dat er kinderen zijn die alleen maar de mogelijkheid hebben om in "smog"- lucht buiten te spelen....! Geen wonder dat er zoveel kinderen astma krijgen, of andere luchtwegproblemen, door vieze lucht.

Oohh! Terwijl ik nu aan het schrijven ben, komt er weer een koolmeesje op de balustrade van mijn balkon zitten! Jullie denken nu misschien: "So... what?" (dit denken jullie waarschijnlijk in het nederlands, maar in het engels vind ik het wat treffender overkomen ;-) ) Dit koolmeesje maakt me heel blij! Vorig jaar hoopte ik dat de kleine vogeltjes naar m'n balkon op 4-hoog zouden vliegen. Dit gebeurde jammergenoeg niet. Maar nu dus wel!! Zouden koolmezen de tijd nodig hebben om een plekje te "vinden"?
Het moment werd nog mooier: er kwam nóg een koolmeesje.... en deze ging even op het stokje bij de "voordeur" van het vogelhuisje zitten! Prachtig!!! Ik hoop dat een mezenpaar hier komende lente wil gaan nestelen. Lijkt me heel gezellig, om vanuit mijn huisje die vogeltjes te zien.

zaterdag 13 november 2010

Spullen

Ik hou van spullen met historie.
Bijv. 1 van mijn handdoeken.... Bij mijn geboorte gaf mijn oma een handdoek (of eigenlijk badlakentje) met een "mutsje" eraan. Deze handdoek gebruik ik nog steeds! Die is dus bijna 33 jaar oud. Okee, er zitten inmiddels een paar gaatjes in... Maar 't doet nog wat het moet doen: nl. afdrogen.
Als ik zo rondkijk in mijn huis zie ik dat ongeveer de helft van mijn spullen 2e hands zijn, en de helft nieuw. Via Marktplaats of anderszins 2e hands: eettafel, 4 stoelen, kastje, 2 tafeltjes, en nogmaals 2 kleinere tafeltjes, en 2 stoelen in de woonkamer. Ook een oude dekenkist, nog van mijn overgrootmoeder. En een oude stoel van mijn opa op de slaapkamer. Gordijnen in de woonkamer zijn ook 2e hands, nl van mijn tante en oom geweest.
Nieuw: mijn bed, bankstel en kleinere spulletjes.

Als ik iets kwijt wil probeer ik het op marktplaats of via andere weg te verkopen of weggeven.
Op die manier belanden spullen niet zomaar op de vuilstort. ;-)
Ik schrok laatst erg van een item op het nieuws. Het ging over alle oude electronica die wij - de westerse wereld - weggooien. Wij blijken dit te dumpen in een land als Oeganda!!! Op het nieuws was een filmpje te zien van een soort vijver vól met oude computers etc. En allerlei jonge mensen en zelfs kinderen die hierin zaten te zoeken naar nog iets van waarde. Maar deze mensen worden op die manier blootgesteld aan heel veel schadelijke stoffen - met alle nare gevolgen van dien.... Afschuwelijk!!! En als ik zoiets zie schaam ik me diep - voor onze manier van leven. Wij, hier in de westerse wereld, willen telkens maar nieuwer en mooier en beter.... Walkman wordt discman, wordt MP3 wordt MP4 en verder weet ik het ook niet meer (ik "loop achter" ;-) ) en alles wat we niet meer nodig hebben dumpen wij in een land dat sowieso al genoeg moeilijkheden heeft. Ja, òns straatje is schoon - maar is ons geweten ook schoon??
Je merkt, ik kan me daar erg over kan opwinden.

Maar goed, over de spullen had ik het. Toen ik ongeveer 10 jaar geleden een jaar in San Francisco woonde, deed ik naast mijn reguliere baan vrijwilligerswerk voor een milieu-organisatie. Het was een heel kleine organisatie. Een piepklein kantoortje, waarin we met 3 of 4 mensen werkten. Ikzelf zorgde ervoor dat alle boeken en artikelen in een soort database op de computer terechtkwamen. Anderen waren bijv. aan het schrijven. Ook hielp ik weleens met de mailing.
Ik merkte daar op dat deze mensen echt meesters waren in recyclen! Ansichtkaarten werden hergebruikt, door middels van de geschreven tekst af te plakken, en zo naar de leden verstuurd. De meubels in het kantoortje waren heel oud en sommige ook krakkemikkig. Maar je kon nog prima zitten op zo'n oud stoeltje. De stapel handdoekjes op de toilet zal ik niet vergeten. Heel oud, gerafeld, sommigen met gaatjes erin... maar ze waren schoon en je kon ze nog prima gebruiken.

vrijdag 12 november 2010

Regen, wind... storm!

Hehe, ik ben blij dat die storm is gaan liggen. Ik werd er zelf vanbinnen onrustig door, merkte ik.
De kinderen ook. Gisteren waren ze toch een stuk drukker dan vandaag.
Hoewel we vandaag ook regelmatig "noodgedwongen" hebben staan uitwaaien buiten. Een aantal kinderen heeft dat gewoon zó sterk nodig. Dan kunnen ze hun drukte binnen niet kwijt en mòeten even uitrazen....
Hard rennen of met de fietsjes over de paden rijden, of het bultje af. Even hard roepen, of rondjes draaien, huppelen, van alles eigenlijk.
Ikzelf vind het ook heerlijk. Als ik te lang binnen zit heb ik het echt nodig - even frisse lucht opsnuiven. Ben dan ook erg blij met dit soort werk. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan dènken om hele dagen in een gebouw te zitten waarvan de ramen gesloten blijven maar een airco-apparaat zgn. frisse lucht door het gebouw heen circuleert.

Normaalgesproken vind ik ook het fietsen naar en van mijn werk erg fijn. Ook even lekker in de buitenlucht - hoofd leegmaken, of juist wat dingen overdenken. Alleen als het regent, of stormt zoals gisteren en vanochtend, dan zie ik tegen het fietsen op. En gek genoeg valt het juist dan hèèl erg mee. Gewoon het regenpak aan en gaan. Misschien ook wel fijner als je je helemaal hebt voorbereidt op regen en storm. Want halverwege een fietstocht een enorme plensbui over je heen krijgen..... Ooohhh, da's echt niet fijn!!

dinsdag 9 november 2010

No impact week

Het laatste blogje ging over de eetgroep - nou, afgelopen dagen kon ik even nauwelijks aan eten denken.... Ik had buikgriep. Gelukkig niet erg langdurig.
Ik vertrok zaterdag naar mijn moeder, en we hadden een leuk middagje High Tea-en op zondag gepland. Maar.... zondagochtend werd ik wakker met een heel misselijk gevoel. Elke beweging leek alsof ik op een boot stond met hoge golven, en dan ook nog zeeziek. Na uren stilgelegen en gezeten te hebben probeerde ik toch iets te eten en drinken. Maar dat had ik beter niet kunnen doen - het kwam er meteen weer uit :-(

Deze dagen wel eindelijk het boek "No Impact Man" kunnen uitlezen! Wat een fijn boek!! Iemand die op een positieve/optimistische manier schrijft over consuminderen en vooral over je CO2 uitstoot verminderen.
Veel ideeën ook - soms wat te extreme. Zonder wasmachine leven gaat in deze maatschappij toch echt iets te ver....
Hoewel, gaat het ècht te ver?? Als ik terugdenk aan de tijd dat ik in San Francisco woonde (heb daar een jaar gewerkt en gewoond)... Ik had toen geen wasmachine, geen afwasmachine (heb ik nog steeds niet), geen koffiezetapparaat (heb ik nu ook niet) en geen keukenmachines e.d. De was deed ik 1x per week in de wasserette. Tijdschrift mee of even koffiedrinken in het koffiebarretje in de buurt (nog erg gezellig ook, ik werd goede vrienden met de eigenaar). Koffiedrinken deed ik in dat koffiebarretje. Of oploskoffie thuis.

Toen ik gisteren keek op Facebook, en zocht naar "No Impact"-groepen, kwam ik o.a. op een nederlandse No Impact groep. En... deze week blijkt het de No Impact Week te zijn! De groep heet "No Impact Week NL". Er worden allerlei ideeën uitgewisseld, erg leuk!
Ook erg fijn te merken dat zoveel mensen graag milieuverantwoord willen leven. En er ook veel voor over hebben. Zoals een vrouw die op de "No Garbage Day" van oude lakens zakdoeken naait, zodat ze geen wegwerpzakdoekjes hoeft te gebruiken. Of een ander die bedenkt dat een broodbakje toch wel erg handig is als je geen wegwerpzakjes wilt gebruiken.
Het laat mij ook nadenken over de vraag: "wat zou ìk voor tip hebben voor anderen, om milieuvriendelijker te leven/ CO2 uitstoot te verminderen?" Eén van mijn tips zou zijn: zorg iedere avond ervoor dat alle apparaten echt uit zijn, dus niet op standby. Hiervoor gebruik ik de stekkers met schakelaar. In het donker zie ik dan ook makkelijk of er in een ruimte nog een rood lampje brandt. Je pc/laptop kan je ook zo instellen dat die na een x-tal minuten zichzelf in een soort slaapstand zet.

Hebben jullie ook tips? Welke?

donderdag 4 november 2010

Eetgroep

Sinds kort ben ik "lid" van een eetgroep. Die groep bestaat uit 5 vrouwen. We eten eens in de zoveel tijd (6 weken/2 maanden ongeveer) samen bij 1 van de leden thuis. Erg gezellig, en een verrassing wat degene die kookt/organiseert in petto heeft.
Het is toch een soort van "uit eten", ook al eet je bij iemand thuis.
Afgelopen weekend was de eerste keer dat ik mee deed. Het was een avond vol leuke en boeiende gesprekken en natuurlijk lekker eten (fondue dit keer).

Ik vind dit soort manieren van mensen leren kennen en samen iets doen erg leuk. Het is ook een vorm van consuminderen - je hebt er niet heel veel voor nodig.
Er zijn ook verschillende initiatieven om te wandelen met een groep. Dit soort dagen vind ik ook erg leuk. Je leert mensen kennen met heel verschillende achtergronden, beroepen, e.d. Die wandelingen kosten weinig - een kleine bijdrage voor de organisatie van de "vereniging". (ik geloof tenminste dat je het een vereniging noemt - een groep leden) En natuurlijk de reis ernaartoe. Maar de wandelingen worden over heel Nederland georganiseerd, dus er is altijd wel iets te vinden in je eigen buurt.

Zo merk je dat het-leuk-hebben-met-elkaar niet een kwestie is van veel geld uitgeven. ;-)

dinsdag 2 november 2010

Biologisch... duur??

En weer een dag waarop ik nu net de boodschappen binnen heb.
Voor deze week heb ik 34,15 euro uitgegeven. Ietsje meer dan ik eigenlijk wekelijks aan boodschappen wìl uitgeven. Maar ik heb wel iets meer gekocht dan voor slechts 1 week. Mijn vriezer dreigde leeg te raken - en die is nu weer goed gevuld dus ;-)
Ook heb ik heel wat biologische producten gekocht. Ik dacht telkens: dat is mij te duur. Ik heb nl. een poos terug een hele tijd boodschappen gedaan bij de natuurwinkel, omdat ik een erg-moeilijk-te-volgen dieet aan het volgen was. Dit vanwege de CVS-klachten. Ik mocht toen o.a. geen azijn, gist, suiker en melk (daarnaast heel veel voedingssupplementen). En het liefst alles zo natuurlijk mogelijk. Het aantal producten dat ik "mocht" eten was heel weinig, en mijn kassabon juist heel hoog!
Maar.... nu probeer ik toch wat meer biologisch te eten. Ik kocht al bio- aardappelen en bio- eieren. En als het qua prijs niet te erg scheelde probeerde ik biologisch in te kopen. Nu heb ik de laatste 2 weken ook veel biologisch vlees gekocht, en net ook zuivel.

Verder lijkt mijn energieniveau weer iets meer op peil te raken. Hehe...!!
Zondag heerlijk gewandeld - wt is de herfst toch ontzettend mooi!! Al die verschillende kleuren - rood, oranje, geel. Zo'n warme gloed over de bossen en velden. En als dan ook nog de zon vlak voor ondergang knalrood kleurt.... dan ben ik intens gelukkig door wat ik zie!

Vandaag heb ik een "studiedagje". En dat schiet gelukkig aardig op. Terwijl de regen tegen de ramen kletterde, zat ik vanochtend en vanmiddag druk te denken, schrijven, typen en opslaan. Met een muziekje op, en een grote pot koffie ;-)
En ik ga nu nog even verder - voordat ik straks ga koken.
Fijne avond, allemaal!