Ruimte creëren

Het consuminderen doet me goed!
Ik gooide al niet echt het geld over de balk ;-), maar om er bewuster mee om te gaan.... dat voelt goed.
Goed bijhouden wat inkomsten en uitgaven zijn. Dit ben ik begonnen a.d.h.v. een "tool" van het Nibud. Het "persoonlijke budgetadvies". Je kan het vinden op de website van Nibud. Ik ben er erg enthousiast over. Vooral vind ik het leuk en interessant te zien wat basisbedragen zijn voor bepaalde zaken, en wat mensen gemiddeld uitgeven hieraan. En een inschatting maken wat ik uitgeef.
Nu betekent consuminderen voor mij absoluut niet dat ik ben gestopt met te genieten.... Nee, zeker niet! Integendeel, wil ik zelfs zeggen. Door de financiële situatie goed op orde te hebben weet ik welke bedragen ik kan besteden voor bijv leuke uitstapjes, of gewoon iets leuks kopen of doen. En het sparen gaat daarnaast gewoon door. Dus zowel zorgeloos genieten als ook sparen.

Tijdens het boodschappen doen verbaas ik me weleens hoeveel verschil er is tussen prijzen van producten met de A-merken en het huismerk. Je raadt het al, bij mij in de (koel)kast staan vooral producten met het huismerk. Scheelt enorm en het is net zo lekker.
De verpakking is alleen minder aantrekkelijk. En de psychische verleiding d.m.v. reclame ontbreekt.

Iets anders, wat ook te maken heeft met het consuminderen, is het ruimte creëren door spullen te verkopen of weg te geven. Laatst had ik weer het gevoel van: "ooooohhhhh!! Wat een troep is het toch!!" Zowel in de berging als in de kasten was het voor mijn gevoel òvervol. Ik kon mijn spullen niet meer snel vinden, en het liefst gooide ik alles zo de container in! Maar, ik ben het toch anders gaan aanpakken. Ik heb een deel van de spullen inmiddels uitgezocht. Spullen die ik niet meer gebruik, maar die nog heel goed eruitzien en niet kapot zijn, heb ik op Marktplaats te koop aangeboden. Nu gaat de verkoop van dèze spullen behoorlijk langzaam... Het zijn o.a.": tijdschriften, een c.d., kleding, plafonnières. Maar, inmiddels toch het e.e.a. verkocht.
Fijn dat ik er blijkbaar een ander mee blij kan maken, en dat mijn spaarrekening groeit :-)

Regen, regen, regen... even zon en dan weer regen....

Nu ik dit schrijf regent het alweer. Maar.... vanochtend scheen de zon!
Tijdens hardlooptraining hebben we (de loopgroep, waaronder ik dus ook) heerlijk in de zon een rustige duurloop gedaan. En, zoals vaker gebeurt, ons weer verbaast en verrast over het feit dat Nederland zo mooi is!! Niet alle delen van Nederland, ik geeft het toe. Maar toen we door het natuurgebied liepen, en alles was stil en heel groen (thanks, regen!) en er ineens een fazant langsliep.... dat is toch echt genieten!
Ik herinner me ineens iets grappigs en ook realistisch dat iemand eens zei. Die persoon zat in een loopgroep waar ik een paar jaar geleden lid van was. Na de training dronken we er altijd in het clubgebouw samen met de groep koffie/thee. Een man verbaasde zich over het feit dat zoveel mensen tegenwoordig met de auto naar de (dure!) sportschool rijden om te .... fietsen!! Ikzelf begrijp dat ook nog steeds niet. Waarom doen mensen dat toch?? En dan klagen over het weer in Nederland, of dat Nederland zo lelijk en vol is. Als je buiten loopt (of fietst of wandelt....) merk je dat het echt niet àltijd slecht weer is in Nederland, en dat zoveel plekken zo onwaarschijnlijk mooi zijn! Maar... ssssttt, vertel het alsjeblieft niet verder!!! Haha, want ik hou er erg van om in die stille natuur te lopen (of fietsen/ wandelen) - en ik vind het ook erg fijn om niet overal de sporen van de mens tegen te komen (o.a. lege blikjes en ander afval).

Goed, nu naar een héél ander onderwerp.
Nl. mijn onderhoudsabonnement voor de ketel. Natuurlijk wil ik er graag warm bij (blijven) zitten, en zo min mogelijk ellende met mijn verwarmingsketel hebben of krijgen. Dus.... ik sloot een onderhoudsabonnement af. Dit deed ik in mei (of was het juni?). Bij de inspectiebeurt bleek alles gelukkig helemaal in orde. Ik had niet anders verwacht, want de ketel is nog heel nieuw.
Nu keek ik deze week even op de website van het energiebedrijf - ik noem in dit stukje even geen namen. En, wat schetst mijn verbazing?? Wanneer je vóór 31 augustus een onderhoudscontract afsluit, ontvang je gratis een spaardouchekop met LED-verlichting! Alleen, ik heb er niks over gehoord of gelezen toen ik abonnee werd.... Vreemd! Ik belde naar dit bedrijf, en na controle van gegevens kreeg ik te horen dat ze de douchekop naar mij toe sturen. Gelukkig maar!

Uitstel.... maar geen afstel!

Daar ben ik weer. Het regent pijpestelen - nouja, niet letterlijk..... Dat doet denk ik best pijn, pijpestelen die naar beneden komen en op je hoofd vallen! En zoveel pijpestelen heb ik nooit gezien - het is een beetje een rare uitdrukking. "It's raining cats and dogs" is helemààl een rare uitdrukking! Volgens mij zijn die vreemde gezegdes juist ontstaan op momenten dat het heel hard regende, en dat mensen zich ontzettend verveelden.
Een wedstrijdje meest rare gezegdes verzinnen.....

Goed, het regent dus.
En ik werk deze week erg weinig. Gisteren ben ik, daardoor, begonnen met een klus. Een klus die ik al héél lang had uitgesteld. Een klus die ik na mijn verhuizing, vorig jaar, had opgemerkt. Ik had nl. planken en een leuk rekje gekocht voor in de keuken. Alleen de muren in mijn huis zijn erg oud, net zo oud als mijn huis (natuurlijk!). Meer dan een halve eeuw oud. En als je in deze muren boort, dan is het erg moeilijk om recht in de muur een "klein" gaatje te boren. Al snel "vliegt" de boormachine alle kanten uit, en krijg je een groot en lelijk gat.
Gisteren ging ik het tòch proberen. Ik had alles bij de hand. Dat is wel zo handig als je in je eentje bent, en niet even iemand kan roepen om iets te pakken. Ook de waterpas, want ik wilde natuurlijk recht-hangende plankjes.
Maar, de gaten werden toch weer erg groot en lelijk.
Uiteindelijk maar de werkzaamheden gestaakt. En geconcludeerd dat je niet òveral goed in kan zijn ;-). Hahaha. Sommige klussen horen gewoon bij de vakman - en dus ga ik deze klus uitbesteden.

Maar, ik heb nu wel een andere klus geklaard. Ik heb een planning gemaakt voor 2010 en 2011. Welke klussen ik wanneer wil gaan of laten doen. Zo komt er hopelijk toch meer vaart in het afronden van de laatste klussen. En tegen de tijd dat die af zijn, maak ik weer een nieuwe planning voor wat er daarna moet gebeuren.

Haren, bramen, pruimen.....

Een beetje gekke titel van dit blog-stukje.... Sorry! Gebrek aan inspiratie voor een ietwat mooiere titel.
Maar goed, allereerst zal ik schrijven over de haren. Die zijn gekortwiekt. Nouja... niet echt gekortwiekt hoor - het was gewoon weer nodig om even naar de kapper te gaan.
Nu heb ik behoorlijk lastig haar. Het is heel fijn, en hangt recht naar beneden. Ooit heb ik eens een permanent laten zetten. Toen was ik 14 jaar oud. En nog op de terugweg van de kapper naar huis zakte die heel dure permanent uit mijn haar. 65 gulden zakte weg, naar het "niets". Een aantal jaren later bedacht ik dat kort haar maar het beste was. Het bleek gelukkig ook nog leuk te staan, al zeg ik het zelf.
Toen ik als au pair in Engeland werkte, en niet heel veel geld te besteden had..... en met het geld dat ik had graag andere dingen wilde doen dan het aan een knipbeurt uitgeven..... Toen bood ik mijn hoofd weleens aan, als kappersmodel. Voor 5 pond werd mijn haar geknipt door een leerling, en het werd grondig nagekeken door de stagebegeleider. Okee, ik was wel een aantal uren kwijt, maar dat had ik er wel voor over.
Ik ben later (terug in Nederland) ook vaak door een leerling van de kappersopleiding geknipt. Behalve dat het goedkoop was, vond ik het ook leuk. Een gezellige sfeer, alsof je in het klaslokaal met ze zit. Het is er niet zo "precies-zoals-het-hoort". Regelmatig wachten op de "juf" - op de momenten dat het meisje dat mij knipte het even niet meer wist. "Hoe zat die techniek ook alweer??" Ikzelf stak er ook aardig wat van op - hoewel het werk dat zij doen mij doodeng lijkt. Je zou toch maar iemand met een mislukte coupe naar huis laten gaan...!

Een tijdje terug was ik helemaal blij met een kapperszaak hier in de buurt. Ik was helemaal van plan om "altijd" naar die kapper te gaan. Maar toen ik verhuisde, en ik 3 kwartier met de bus zou moeten reizen om er te komen.... Toen ging ik toch verder rondkijken. En een "nieuwe" kapper gevonden. En het geweldige is: behalve dat ze goed knippen is het ook nog eens een heel goedkope kapper. Je kan er geen afspraak maken, het is gewoon een kwestie van binnenlopen en hopen dat het niet tè druk is. Voor 12,95 euro knippen ze, en doorgaans sta ik binnen een half uur weer tevreden buiten.
Zo ook vanmiddag.
Na het bezoek aan de kapper, fietste ik langs het park. Mèt plastic zakje! Weer heel wat bramen geplukt, waar ik zo jam van ga maken.
En toen ik bijna thuis was, werd ik verrast door een pruimenboom..... vlak naast mijn huis!! Eentje geprobeerd, en die was heerlijk. Dus straks, na het jam-maken, maar eens met een zakje naar de pruimenboom. Dan zijn de boodschappen voor vandaag ook weer gedaan, haha.

Goedkope koffiedrinker!

Vorige week had ik thee gemaakt voor de kinderen. Rooibosthee met vèèl koud water (anders is het al gauw te warm... en wordt het zeker niet gedronken, ook niet als je het dan nog aanlengt met koud water).
E dronk gulzig drie bekers achter elkaar leeg. Ze hief haar beker en riep: "nog meer koffie!"

Verwarring

Niet alleen volwassenen praten soms 'langs elkaar heen', kinderen doen dat natuurlijk ook weleens.
Vandaag ontstond zulke verwarring.
C (3 jaar) tegen J (bijna 3): "ik heb een capuchon!" (het regende)
E (2 jaar, en kennelijk nog niet erg bekend met het woord "capuchon") naar de wolken turend: "nee hoor, er is geen zon".

Rijk

Wat een rijkdom toch..... Een paar dagen met lieve vrienden, leuke gesprekken, mooie momenten en ook heel lekker gefietst!
De eerste dag zo'n 88km naar het midden van het land. Overnacht bij een vriendin. En vervolgens, na een heerlijk ontbijtje en het maken van een lunchpakket voor onderweg, door naar de vriendin aan de westkust. Dat was een tocht van ongeveer 84km. Ik fietste langs mooie routes - deels "knooppunten-routes" en deels LF-routes.
Onderweg zoveel moois gezien. Soms heel stille fietspaadjes, soms juist veel geraas en drukte.... Opvallend hoe snel je toch elke keer weer overal langsfietst. Zó ben je in een dorp of stad, het volgende moment fiets je weer midden door een bos....
Op momenten dat ik even stopte om op een kaart te kijken (mijn eigen kaart, of 1 van de knooppunten-kaarten langs de fietspaden), schoten heel vaak mensen mij zomaar te hulp. Een aardige man kwam met een zeer gedetailleerde kaart op mij af. "Welke kant wil je op?" Nu bleek het volgende knooppunt niet in mijn eigen routebeschrijving te staan. En zelfs niet op de kaart bij het knooppunt. Gelukkig kon deze meneer mij helpen en zat ik weer (nog) op de juiste weg.
In Veenendaal stopte een jongen van een jaar of 14 en vroeg mij heel beleefd of ik hulp nodig had bij het vinden van de route. Haha- misschien was mijn gezichtsuitdrukking nogal "puzzelend". Hij kon mij ook weer de goede kant op wijzen.
Een Utrechter van middelbare leeftijd heeft mij heel nauwkeurig de hele stad doorgeloodst. Tot hij zei: "en dàn moet je het nog even vragen.... want zoveel informatie kan je vast niet onthouden - dat is gewoon tè veel".
Erg vriendelijk, al die mensen!

En omdat ik telkens mijn lunchpakketje bij me had, en mijn thermosflesje koffie en flessen water, was het een zeer low-budget reisje. De overnachtingen bij vrienden is mij zeer goed bevallen, en ik geloof dat zij het ook gezellig vonden.... Die indruk had ik wel ;-).
Kortom: een nieuwe manier gevonden van "consuminderreizen", en weer mooie herinneringen "gemaakt" :-)

Even weg op de fiets

O, wat ben ik blij de zon nu te zien!
Morgen ga ik een paar dagen fietsen - via een vriendin naar een andere vriendin. En hoewel ik veel zin heb in fietsen, hou ik niet van fietsen in de regen. Voor eventjes is dat niet erg. Als het gevoel/ de gedachte maar blijft: "deze bui waait wel over". Maar gisteren bleef de bui toch wel erg lang recht boven de plek waar ik me bevond (werk). Niks overwaaien, nee nee.... die bui vond juist dìe plek wel fijn om even te settlen.
Goed, de weersverwachting voor morgen is helemaal niet slecht. En bovendien, afgelopen zondag was de verwachting wèl slecht maar heb ik heerlijk de hele dag 'droog' kunnen wandelen.

Voor vandaag, ik heb vrij, staat er vooral voorbereiding op het programma. Tassen inpakken, fiets even schoonmaken en de ketting etc smeren.... Huisje schoonmaken - want terugkomen in een vies huis vind ik wat treurig.
Ik wilde eigenlijk nog bramen gaan plukken en jam maken. Vorige week heb ik dat gedaan. In het park hier vlakbij hangen de bramenstruiken echt vòl!! Ik verbaasde me erg, dat niemand ze plukt. Zelfs de vogels niet!
Toen ik in de natuurwinkel kwam, zag ik een bakje bramen voor 2,35 euro. Dit was voor 150 gram. Als ik een schatting maak van wat ik geplukt heb, dan is dat ongeveer 600 gram. En ik denk dat die wilde bramen ook wel 'biologisch' genoemd mogen worden.... ze zijn toch niet bespoten ofzo? Dus als ik het zo bekijk heb ik 9,40 euro bespaard ;-). (ik kan het fout hebben, hoofdrekenen is nooit mijn sterkste kant geweest)
Helaas gaan er héél veel bramen in 1 potje jam - dus dat wordt héél veel plukken.

Het kleine vakantietje, de fietstocht, is ook erg low-budget. Dus ik mag wel zeggen: ben goed bezig met het consuminderen!

Knakworst

Nog een berichtje....
Vorige week (op mijn werk, kinderdagverblijf) aten we knakworstjes op de boterham. Bijna alle kinderen in de groep zijn er gek op. Dus toen de knakworstjes op tafel werden gezet riep iedereen luid iets wat leek op het woord "knakworst".
Deze woorden ving ik op:
- "knapkorst!"
- "kakworst!"

Maar de origineelste vond ik: "kwastkorst!"

(Ook soepstengels kregen bij ons een nieuwe naam: "stoephengels".)

Het begin is er!

Welkom op mijn "blog"! Jaja, ik ga ook "bloggen"...
Een cursusje Hoe-krijg-ik-het-bloggen-onder-de-knie (nu m.n. layout etc.) zou handig zijn, maar goed; zoals de titel zegt: "Het begin is er!"

Waarom een blog??
Eigenlijk kreeg ik zin om zelf ook te gaan schrijven, na het lezen van veel andere blogs. Zuslief in Frankrijk schrijft mooie verhalen over haar leven daar op de boerderij. En ook vrienden hebben een blog of site waarop te lezen is waar zij zoal mee bezig zijn.
Ik wil graag schrijven over de kleine "mosterdzaadjes van mijn bestaan". Deze titel heb ik niet zelf bedacht, maar ik heb een boekje met deze titel. Ik vind het een leuke titel. In het boekje worden allerlei kleine dingen beschreven die heel belangrijk kunnen zijn in het leven. Zoals bijv. muziek, kunst, etc. Dus eigenlijk een soort van kers op de taart.
Toen ik op Wikipedia zocht naar de betekenis van mosterdzaadjes - dus buiten het feit dat het zaadjes van de mosterdplant zijn - kwam ik erachter dat het komt uit bijbelse verhalen. Nu ben ik zelf niet gelovig en mede hierdoor wist ik dit niet.
Mosterdzaadjes zijn piepkleine zaadjes. Op een goede voedingsbodem kunnen zij uitgroeien tot grote, sterke planten.

Voor mijzelf zie ik die mosterdzaadjes als iets symbolisch voor alle kleine dingen in mijn leven die het leven zo leuk maken. Of boeiend.
Gesprekjes met de kinderen waarmee ik werk, of als ik hen iets moois of grappigs zie doen.... Of gebeurtenissen in m'n dagelijkse leven. Een groene specht die laag over het fietspad vliegt, en met een paar mooie bochten het bos weer induikt. Overal zijn mosterdzaadjes te vinden ;-)

Ik deed ook inspiratie op tijdens het lezen van blogs van "consuminderaars" (zie voor de verwijzingen naar die blogs: http://www.consuminderen.startpagina.nl/). Veel bloggers daar schrijven eigenlijk ook over een soort mosterdzaadjes in hun bestaan. En: hoe je van iets kleins iets groots kan maken.

Daarnaast is er nog een ander symbolisch mosterdzaadje, nl. het nog kleine bedrag op mijn pas geopende spaarrekening. Ik wil, o.a. door consuminderen, dit bedrag vergroten. En op die manier een "buffer" planten op die spaarrekening. Over het consuminderen wil ik ook gaan schrijven in deze blog.

Veel leesplezier!