Ook al is het nog vakantie voor mij (ik heb anderhalve week vrij, a.s. dinsdag begin ik weer met werken), toch doe ik allerlei klusjes. Of misschien wel júist nu.
Ik ben al een tijdje bezig met allerlei spullen te verkopen via internet. Gisteren zette ik een boek te koop ("Een nieuwe aarde" van Eckhart Tolle), en meteen was er 's avonds al bericht dat er een koper was! Dus vandaag richting postkantoor om het pakketje te posten. Gisterochtend was ik ook al in het postkantoor aanwezig, want toen postte ik een ander pakketje. Hardlooptijdschriften, die ik uit had en een ander graag wilde kopen van mij. Ineens in nog geen 2 dagen ruim 30 euro verdiend!
Ook ben ik bezig met het schilderen van o.a. plinten en een kast.
En, doordat het nu voor mij vakantie is was het sporten tot stilstand gekomen. Dus: een nieuw plan gemaakt. Vanochtend ben ik gaan zwemmen.
Ik merk wel dat m'n lijf er even aan moet wennen. Wat ik nog niet eerder heb vermeld: ik heb chronisch vermoeidheidssyndroom. De afkorting is CVS. Gelukkig gaat het de laatste tijd heel goed, d.w.z. weinig erge "terugvallen". De diagnose kreeg ik in 2005, en inmiddels heb ik mijn weg aardig gevonden hiermee. Steeds beter weet ik waar grenzen liggen, wat wel kan en wat niet, etc. Sporten heeft voor mij een soort "fysiotherapeutische betekenis". Door te sporten hou ik mijn conditie in balans, blijven mijn spieren goed functioneren, slaap ik beter, is mijn eetlust beter,.... kortom: heel veel voordelen! Maar, de verleiding is soms om te hard van stapel te lopen. Dan heb ik een hardlooptraining gehad die erg goed ging, en daardoor word ik overmoedig. Dan doe ik teveel, waardoor ik dóór mijn grens ga. En met gevolg dat ik een "terugval" krijg en weer opnieuw kan opbouwen. Hardlopen met hartslagmeter helpt redelijk goed om binnen de grenzen van mijn lichaam te blijven. Daarnaast hou ik ook een logboekje bij.
Maar behalve te hard van stapel lopen heb ik soms ook momenten dat ik soms juist "lui" ben. Of even een gebrek aan doorzettingsvermogen heb. Dat ik steeds vaker trainingen of voornemens om te trainen niet door laat gaan. En dan voel ik me eigenlijk steeds een beetje beroerder. Ook een soort "terugval". Vandaag voelde ik dat. Gelukkig gaan de alarmbellen in mijn hoofd dan rinkelen.... Na het zwemmen vanochtend voelde ik me heel slap. Alles kostte moeite. Even fietsen naar het centrum lukte nauwelijks. Ik had moeite met fietsen en mijn evenwicht bewaren. Het voelt alsof ik zo om kan vallen. Een soort combinatie van duizeligheid en gebrek aan kracht in mijn lijf. Ik merk dan ook dat ik heel vaak moet uitrusten. Even zitten...
Aan het begin van de middag op bed gelegen. Dat gaf een beetje rust en nieuwe energie. Te lang liggen werkt meestal averechts. Na iets meer dan een uur ben ik weer opgestaan. Dus nu probeer ik de rest van de dag op te blijven, en vannacht goed te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten