Luxe

Vandaag ben ik vrij. Dat is en blijft een luxe, vind ik... Op een doordeweekse dag vrij zijn. Nu staan er wel genoeg dingen op mijn "to do"- lijstje - dus het is niet een vakantie-achtige vrije dag... Maar, ik heb wel genoten van een ochtendje uitslapen. Dat was ook nodig, ik ben alweer een tijdje erg moe. Daarover, en vooral wat het nieuwe herstelplan is, later meer.
Toen ik dus wakker werd, opstond, en mijn ontbijtje wilde klaarmaken... Leek het alsof de waterkoker het niet meer deed. Want toen ik die aanzette gebeurde er helemaal niets. En vervolgens bij het weer uitzetten, gebeurde er nog steeds niets. Ik zette de stekkerdoos bij mijn laptop aan, en daar gebeurde ook niets. De ketel bleek ook uit. Hmm... Dan zal het dus aan de electriciteit liggen, dacht ik. En net op dat moment zag ik mensen op het balkon tegenover mijn huis staan, en met verontrustende blik de straat inkijken. Onze straat ligt al een tijdje 'overhoop' - er wordt druk gewerkt aan o.a. nieuwe rioleringsbuizen, etc. Toen ik nog aan het nadenken was over de mogelijke oorzaak van het probleem, kwamen er al 2 busjes de straat inrijden. Op het busje stond de naam van het electriciteitsbedrijf.
Nog geen 2 uur later was er weer stroom! Prachtig, toch??
Natuurlijk is het wel even vervelend, maar als ik mij bedenk dat het zo snel is opgelost nog zonder dat ik er ook maar enige actie voor heb ondernomen.... Ik vind dat luxe! We leven in een luxe wereld. En juist dit soort probleempjes zorgen bij mij voor het besef dat het ook wel een enorme luxe is dat er op elk moment van de dag warm water uit de kraan kan lopen, om een voorbeeld te noemen. Of met een druk op de knop staat de televisie aan en zien we beelden vanuit Den Haag, of Amerika, of China, of waar dan ook. Soms zelfs nog live-beelden ook!

Maar goed, dat electriciteitsprobleem was dus snel verholpen. Maar mijn eigen energie-probleem nog niet! Kòn ik daar maar een bedrijf voor bellen, dat een busje stuurt en met nog geen 2 uurtjes werk loopt alles in mijn lichaam weer correct. Nee, zo gaat dat niet.
De afgelopen weken had ik het op mijn werk vrij druk. Te druk, eigenlijk. Maar ik wilde graag deze weken iets meer werken, zodat ik in de herfst iets minder kan werken (en voldoende energie overhoudt voor de opleiding). Sinds een paar weken ben ik ook bezig met een nieuw hardloop-trainingsschema. Dat ging erg goed. Maar... nu is de energie ineens op. En ik baal ervan!
Afgelopen zaterdag nog getraind, met de loopgroep. Hoewel ik moe was, ging het toch goed. Maar de rest van het weekend ontzettend moe.
Ik pakte de adviezen van de orthomoleculair arts (die ik een paar jaar geleden heb bezocht) erbij. Ik las de voedingsadviezen en ook de adviezen m.b.t. voedingssupplementen door. En ik besloot een doosje multivitamine en vitamine C te bestellen. Daarnaast ook beter letten op wat ik eet; meer eiwitrijke voeding (vis, noten, kip, kwark, yoghurt, etc.). Ik let al erg op wat ik eet - in de loop der jaren merkte ik steeds beter dat dat voor mij erg belangrijk schijnt te zijn: gezond eten, voldoende bewegen, goed slapen - maar nu dus weer een beetje extra.
Naast het letten op voeding is er naar mijn idee ook even een aanpassing nodig in wat ik doe. Even meer rusten, en het hardlopen op een iets lager pitje. Tot het weer beter gaat. Nu stond er op het programma voor deze week: 1x 5km interval, 1x 5km dribbelen, en daarnaast wilde ik met de loopgroep meedoen. Het word nu: 2x 5km dribbelen, en mee met de loopgroep. Ik hoop dat het haalbaar is!

En verder: geduld.... En genieten van dat wat er wèl is - zoals deze mooie zomerdag.