Ik hou van spullen met historie.
Bijv. 1 van mijn handdoeken.... Bij mijn geboorte gaf mijn oma een handdoek (of eigenlijk badlakentje) met een "mutsje" eraan. Deze handdoek gebruik ik nog steeds! Die is dus bijna 33 jaar oud. Okee, er zitten inmiddels een paar gaatjes in... Maar 't doet nog wat het moet doen: nl. afdrogen.
Als ik zo rondkijk in mijn huis zie ik dat ongeveer de helft van mijn spullen 2e hands zijn, en de helft nieuw. Via Marktplaats of anderszins 2e hands: eettafel, 4 stoelen, kastje, 2 tafeltjes, en nogmaals 2 kleinere tafeltjes, en 2 stoelen in de woonkamer. Ook een oude dekenkist, nog van mijn overgrootmoeder. En een oude stoel van mijn opa op de slaapkamer. Gordijnen in de woonkamer zijn ook 2e hands, nl van mijn tante en oom geweest.
Nieuw: mijn bed, bankstel en kleinere spulletjes.
Als ik iets kwijt wil probeer ik het op marktplaats of via andere weg te verkopen of weggeven.
Op die manier belanden spullen niet zomaar op de vuilstort. ;-)
Ik schrok laatst erg van een item op het nieuws. Het ging over alle oude electronica die wij - de westerse wereld - weggooien. Wij blijken dit te dumpen in een land als Oeganda!!! Op het nieuws was een filmpje te zien van een soort vijver vól met oude computers etc. En allerlei jonge mensen en zelfs kinderen die hierin zaten te zoeken naar nog iets van waarde. Maar deze mensen worden op die manier blootgesteld aan heel veel schadelijke stoffen - met alle nare gevolgen van dien.... Afschuwelijk!!! En als ik zoiets zie schaam ik me diep - voor onze manier van leven. Wij, hier in de westerse wereld, willen telkens maar nieuwer en mooier en beter.... Walkman wordt discman, wordt MP3 wordt MP4 en verder weet ik het ook niet meer (ik "loop achter" ;-) ) en alles wat we niet meer nodig hebben dumpen wij in een land dat sowieso al genoeg moeilijkheden heeft. Ja, òns straatje is schoon - maar is ons geweten ook schoon??
Je merkt, ik kan me daar erg over kan opwinden.
Maar goed, over de spullen had ik het. Toen ik ongeveer 10 jaar geleden een jaar in San Francisco woonde, deed ik naast mijn reguliere baan vrijwilligerswerk voor een milieu-organisatie. Het was een heel kleine organisatie. Een piepklein kantoortje, waarin we met 3 of 4 mensen werkten. Ikzelf zorgde ervoor dat alle boeken en artikelen in een soort database op de computer terechtkwamen. Anderen waren bijv. aan het schrijven. Ook hielp ik weleens met de mailing.
Ik merkte daar op dat deze mensen echt meesters waren in recyclen! Ansichtkaarten werden hergebruikt, door middels van de geschreven tekst af te plakken, en zo naar de leden verstuurd. De meubels in het kantoortje waren heel oud en sommige ook krakkemikkig. Maar je kon nog prima zitten op zo'n oud stoeltje. De stapel handdoekjes op de toilet zal ik niet vergeten. Heel oud, gerafeld, sommigen met gaatjes erin... maar ze waren schoon en je kon ze nog prima gebruiken.
Dat snap ik helemaal. Een groot deel van onze spullen zijn ook 2e hands, en als we iets "nodig" hebben gaan we meestal eerst kringloop- of MP shoppen. Ik hecht ook erg aan spullen, die al oud zijn. Mijn oude arcopal schalen, die ontroeren mij gewoon (ben ik gek of niet ;-) )
BeantwoordenVerwijderenOok mijn kleding is voor een groot deel 2e hands. Maar wel van goede kwaliteit. Het is verbazingwekkend hoeveel mensen hele dure pakjes kopen, en die al binnen een jaar weg doen voor een fractie van de prijs. Het doet mij plezier om er zo mee om te gaan, dingen een 2e kans (of 3e of 4e) te geven en schoenen te verzolen. Want ook ik kan er gewoon niet naar kijken als ik zo iets zie op tv of in een tijdschrift.