woensdag 28 december 2011

Tevreden

Het is nu de periode tussen kerst en oud&nieuw... Op tv zie ik allerlei programma's met jaaroverzichten voorbij gaan. Dat een jaartal overgaat in een nieuw jaartal geeft kennelijk ook een moment om terug te kijken, en vooruit te kijken.
Ik merk het zelf eigenlijk ook wel. Alsof je de balans opmaakt - hoe ging het afgelopen jaar, en wat zijn voornemens voor het nieuwe jaar?
Ik merk dat ik vooral tevreden ben.
Natuurlijk zijn er altijd zaken die je liever anders wilt of ziet... Maar ik ben toch erg blij dat ik bijv. een dak boven mijn hoofd heb, een baan, dat ik voldoende te eten heb en ook nog eens gevarieerd kan eten (in veel landen staat er telkens hetzelfde op het menu omdat er simpelweg niets anders te eten is), en dat ik voldoende kleding heb. Daarnaast ook nog veel lieve mensen om mij heen. En... er is ook nog de mogelijkheid om verder te leren en mij verder te kunnen ontwikkelen.

In onze maatschappij is een overvloed aan dingen die je kunt kopen, aan belevenissen die je kunt meemaken, aan bezigheden waarmee je elk moment van de dag kunt opvullen... Maar ik merk vaak dat het mij teveel is, al dat 'gedoe'. Drommen mensen die door de winkelstraten lopen; winkel in en winkel uit, kopen kopen kopen... En alle beschikbare tijd volgepland met allerhande bezigheden. Nee, niets voor mij.
Ik kan juist erg genieten van de rust en leegte op bijvoorbeeld vrije dagen. Soms zit ik gewoon te genieten van de stilte. De wind die om de flat raast, of de wolken die voorbij drijven. Bomen die ik zie deinen op de golven van de wind. De gedachten die komen en gaan.... En het besef dat ik niets hoef. Dat ik kan genieten van het moment, van het hier en nu.

Maar oh, de media en de commercie doen soms geloven dat je niet zonder alle materiële zaken kunt. Dat je wel mòet kopen en beleven. Dat je heel veel "niet zou willen missen". En we tuinen er met zijn allen in. We blijven kopen, en we blijven het nieuwste van het nieuwste willen. En we blijven horen: "nu gaat de crisis pas echt beginnen...!" Alsof het ontzettend erg is. Door wat ons vertelt wordt door bijv. de nieuwslezer, gaan wij er wel in geloven... het gaat ontzettend slecht, denken we.
Maar dan kijk ik om mij heen, en bedenk ik mij ondertussen: "wat heb ik nu echt nodig?" En dat is niet zo heel veel.
En soms denk ik terug aan een reis die ik ooit door Kenia heb gemaakt. Ik heb nog nooit zoveel vrolijke mensen gezien.... Ook al leefden ze in een piepklein hutje en hadden bijna niets, ze kwamen op mij erg vrolijk en tevreden over. Als ik dan rondkeek in de groep waar ik mee reisde, en de gezichten van medereizigers (en mezelf misschien ook) vergeleek met die van de Kenianen... dan vroeg ik mij af wie er het gelukkigst is? Wie vòelt zich het gelukkigst?

Gisteren kwam ik thuis, na een paar dagen bij zowel mijn vader als mijn moeder te zijn geweest. Ik wilde de verwarming aanzetten. En ik zag dat er op de thermostaat telkens het woord "FILL" verscheen. Op de ketel zelf stond: "SERVICE". Ai... bijvullen dus. Dat had ik nog niet eerder gedaan. Na een telefoontje durfde ik dan toch aan de klus te beginnen (ik ben zo ongelooflijk a-technisch... ik heb al snel het gevoel dat ik zo'n ketel verpruts door op verkeerde knoppen te drukken, vandaar dat ik dat soort klussen niet goed durf te doen). En.... het lukte heel goed! Nadat de ketel was bijgevuld kon ik de radiatoren ontluchten. En even later deed het systeem het weer!
Dat verhoogde nog eens het tevreden gevoel :-)

Ik wens jullie allen een tevreden 2012!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten