zondag 24 oktober 2010

Simpel Leven

Eigenlijk.... hou ik heel erg van simpel leven. En eigenlijk ook al mijn héle leven.
Als ik mij bedenk op welke momenten ik heel gelukkig ben, en vroeger was. Dan is dat gewoon simpel thuis. Vroeger was dat gezellig met het hele gezin in de woonkamer, open haard aan, muziekje op, en iedereen met "iets" bezig. Of het nou de krant lezen was, of een boek, tekenen, een spelletje doen, wat dan ook.....
Ook nu vind ik zulke dagen echt heerlijk! Gisteren bijvoorbeeld. 's Ochtends hardlooptraining. Even lekker buiten, gezellig met de groep. Erna op de fiets terug naar huis. Koffiedrinken, douchen, even slapen.... En de hele verdere dag gewoon lekker thuis lanterfanten. Je hebt er bijna niets voor nodig, het kost je ook vrijwel niets, ik kom daardoor meestal erg tot rust (na drukke werkweek)...

Op het tijdschrift dat mijn spaarbank me had toegestuurd stond de tekst: "je hoeft helemaal niet naar Borneo om van de natuur te genieten". (zoiets, misschien was de tekst ietsje anders) Ik vond dat zo een mooie zin.... Daar wordt precies een spijker op zijn kop geslagen!
Door de welvaart zijn wij allemaal een beetje hyper geworden. Of in elk geval een groot deel van "ons". We willen alsmaar meer, alsmaar "hebben, hebben, hebben". En op een gegeven moment willen we rust. Zegt ons lichaam: "STOP!" Maarja, waar vindt je dan die rust?? Er wordt dan naarstig gezocht naar rust - een yoga vakantie in Bali?? Ja, dat zou weleens die begeerde rust kunnen opleveren!! Of nee, jonge aapjes kijken in Uganda?? Nee.... een stilteweekend in Finland misschien?? Hier speelt de commercie een grote rol. Mensen worden eigenlijk nog "hyperder" omdat ze niet weten wat hun nou echt de rust zou geven.
Ikzelf dacht die rust, en ook de voldoening, te vinden op een andere plek dan waar ik was. Alsof ik iets zou moeten ondernemen om het te vinden. Nu merk ik steeds meer dat ik die rust en voldoening vind, als ik juist helemaal niet zoveel doe. Niet zoveel zoek, niet "meer-meer-meer" willen. Niet alsmaar een andere droom na te jagen - maar gewoon stil staan op de plek waar ik me nu bevind. En me verwonderen over hoe mooi deze plek eigenlijk is. En hoe goed ik het toch heb.
Heb ik dan àlles, wat ik zou willen?? Nee. Maar moet dat dan?? Nee!!
Misschien noem je dit dan wel "tevredenheid". ;-)

7 opmerkingen:

  1. Prachtig! Ik kan me hier helemaal in vinden! Ik merk ook steeds meer dat de rust die ik zoek, vlakbij is.

    Gisteren las ik de kinderen toevallig net het verhaal van het mosterdzaadje voor. Ik vind het een prachtige titel voor een blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan soms helemaal uit elkaar ploffen van die tevredenheid, die jij noemt. Dat heb ik soms thuis, maar dat is "gewoon". Maar ik heb het vooral als ik ergens anders ben, en dan voel, dat het daar allemaal niet gaat om meer of beter, maar om blij zijn met wat je hebt. Ik at een tijdje geleden bij een tante van mijn man in het buitenland. Zij woonde op de zolderetage van een groot huis, allemaal heel eenvoudig, en we zaten daar, kaarslichtjes, mooi uitzicht, eenvoudige doch voedzame maaltijd, mooie muziek. Dat zijn echt de momenten dat ik mijn tranen haast niet in kan houden van ontroering dat ik zulke mensen om mij heen heb. Daarom vind ik het ook zo leuk, dat jij deze blog doet.
    een dikke kus van Arianne.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Erg fijn te merken dat jullie die tevredenheid en het blij zijn met het simpele leven ook hebben/voelen!
    @ Arianne, mooi hoe jij het moment bij de tante beschrijft. Ik moet eigenlijk ook een beetje aan onze tante A. (ik noem maar even niet haar volledige naam, ook al is ze overleden) denken. Zij leefde ook heel eenvoudig, maar heel tevreden en ook gelukkig.

    @ Nicole: Weet je toevallig waar ik het verhaal over het mosterdzaadje kan vinden? Ik ben zelf niet gelovig, ook niet gelovig opgevoed - en per ongeluk bleek de titel voor mijn blog een "gelovige" achtergrond/ oorsprong te hebben. Ikzelf dacht alleen aan het kleine boekje dat ik heb over de mooie dingen in het leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je kunt het heel makkelijk opzoeken op biblija.net
    het is één van de gelijkenissen, die Jezus vertelt.
    Zoek maar in Mattheus, hoofdstuk 17, vers 20 en in Lucas 17, vers 6.
    Het gaat erom, dat als je echt gelooft, dat er dan wonderen kunnen gebeuren. Een mosterdzaadje is ongeveer het kleinste zaadje dat je kunt bedenken. Dus zo'n klein beetje geloof is al genoeg, als het dan maar wel gefocust is. De gedachte van Jezus is dan, dat al die navolgers eigenlijk helemaal geen geloof hebben, zelfs niet zo weinig als een mosterdzaadje. Dat de wereld eigenlijk vol twijfelaars zit.
    Je vader weet trouwens hier wel het nodige van, hoor, en C ook.
    liefs, Arianne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Arianne!
    Even een vraagje tussendoor over onder andere de vergelijkingen. Je legt het mooi uit. Omdat wij niet erg met de bijbel zijn opgevoed, heb ik altijd moeite met de uitleg van de verhalen (omdat ik geloof dat het metaforen zijn; die moerbeiboom kan in mijn beleving niet vanzelf uit de grond komen en in de zee gelant. Of zijn we het nu fundamenteel niet met elkaar eens? ;-)) Mijn liefje kan het altijd net zo mooi uitleggen als jij hier deed maar ja, om nou steeds te vragen is ook zo wat. Weet jij toevallig een site à la het boek van Nico ter Linden waar de verhalen worden uitgelegd op een manier die ook voor mensen als Mosterdzaadje en mij duidelijk zijn?
    (Ik ga hier graag naar de kerk maar omdat het Frans nog zo moeizaam gaat kan ik de preek niet volgen!)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zie hierboven - ik heb het bericht van "Ari-Atari" verwijderd. Mijn naam kwam in de reactie voor - en ik wil heel graag anoniem blijven. Dat vind ik nl veel fijner schrijven. Ik kan voor mijn gevoel dan opener schrijven. Ik hoop dat jullie dit begrijpen, en zo niet... dan blijf ik tòch graag anoniem ;-)
    Wel heb ik een stukje toegevoegd bij het gedeelte op de blog "Over Mij".

    BeantwoordenVerwijderen