Paddestoel....??

Nog een kleine anekdote...

Gisteren ging ik met de kinderen naar buiten. Eerst natuurlijk alle sneeuwpakken aan, mutsen op, sjaals om, handschoenen aan. Eén jongetje (S.) wilde nog even binnen spelen. Dat kon, mijn collega was binnen een observatieverslag aan het schrijven en kon dus ook even op hem letten.
Buiten ging ik met de anderen even rondlopen in de tuin. Bekijken wat er te bekijken was. Mooie ijspegels. Eén jongetje vond dat ook een mooi woord: "ijs-pege" herhaalde hij een heel aantal keren, alsof hij het woord aan het 'proeven' was. Twee andere kinderen wilden even met de blote handen voelen.

Even later keken we naar de vogeltjes die van de vetbollen kwamen eten. Eén meisje vind vogels (o.a., ook andere dieren of onverwachte geluiden) eng. Ze schrikt er erg van. Nu dus ook. Bangig zei ze: "het...piept!! Ik ... wil... binne!" Ik nam haar op schoot en probeerde haar gerust te stellen - wat maar deels lukte, ze bleef argwanend naar die 'piepende beesten' kijken.

En ineens kwam het jongetje dat nog binnen speelde tòch naar buiten. Mijn collega had zijn sneeuwpak en muts enzo aangedaan/opgedaan. Zijn muts was rood, met witte stippen.
Omdat we nog naar de vogeltjes keken, waren we wat aan het turen door de tuin. Ineens zei een jongetje: "paddestoel!" Ik zocht naar waar hij naar keek. Ah! Hij bedoelde S. met zijn rood-met-witte-stippen-muts. Hahaha!