dinsdag 16 augustus 2011

Zonnestraal

Hehe... deze week is het ietsje meer "zomer". Meer zon, minder regen.
De afgelopen dagen was ik druk met een aantal dingen. En vandaag weer even een dagje rustiger aan. Dat bevalt goed. Ik merk nog steeds dat de energie soms ver te zoeken is - maar ik probeer een juiste balans te vinden en goed te herstellen.
Op zondag ben ik naar mijn vriendin gereisd. Toen ik op het raam klopte (de bel bij hen doet het al een tijdje niet) renden de kinderen snel naar de voordeur en riepen opgetogen mijn naam. Dat is nog eens leuk binnenkomen! Ik merk dat ze steeds minder "de kat uit de boom" hoeven kijken. Anderhalf jaar geleden (toen ze ongeveer 1 jaar waren) duurde het soms een paar uur voordat ze weer aan mij gewend waren. Een boekje samen lezen deed het goed, dat "brak het ijs". Het boekje was nu eigenlijk helemaal niet nodig - hoewel ik het wel had gepakt -, beide kinderen wilden tegelijk allemaal verhalen aan me vertellen. Omdat ze nog niet volledige zinnen kunnen gebruiken, zijn het dus watervallen van losse woorden. En vooral het meisje (de tweeling is een jongetje en een meisje) maakte voortdurend grapjes. In het boekje wees ze telkens dieren aan en zei helemaal het verkeerde woord bij het verkeerde dier. Grote lol had ze. Toen ik het door had, en haar imiteerde, rolde ze bijna van de bank van het lachen. "nee, dat is toch helemaal geen kip! Het is een paard...!" (en ook een paard was het niet). Of helemaal verkeerde geluiden bij de verkeerde dieren zeggen. Op een gegeven moment wisten we nauwelijks meer wat voor geluid een schaap dan wèl maakt....

Aan het einde van de middag bedachten mijn vriendin en ik dat het leuk zou zijn om een weekendje weg te plannen. In een trekkershut. Een huisje is namelijk boven ons budget (helemaal aangezien we ook beiden nog met vakantie gaan), en in een tent wilde mijn vriendin liever niet. Begin oktober gaan we met z'n vieren een weekendje weg. Leuk!

Gisteren heb ik de hele dag gewerkt. De nieuwe vloer is prachtig geworden! Wel erg licht, dus je ziet er wel alles op. Vlekken of zand, etc. Maar ook kleine voorwerpen die de jongsten makkelijk in hun mond kunnen stoppen zie je goed op de vloer. En dat is weer erg handig - dan kunnen we het snel oppakken. Op de vorige, donkere vloer, was het soms erg zoeken naar bijvoorbeeld de kleine spijkertjes van "hamertjetik".

Het was gistermiddag erg mooi zonnig weer. De kinderen speelden lekker buiten. En er heerste een heel rustige en tevreden sfeer.
Aan tafel zaten we gezellig te kletsen. Op een gegeven moment wilde een meisje dat naast mij zat mij iets vertellen. Alleen waarschijnlijk gingen haar gedachten wat sneller dan dat ze het kon zeggen. Ze bleef haken bij het woordje: "maar... maar". Ik vond het grappig klinken, en deed haar na: "maar... maar...". Telkens als ze weer begon, zij ik het ook. Ze moest er om lachen, steeds harder. We kregen allebei de slappe lach. Ook de kinderen om ons heen moesten erg lachen. Elke keer zei ik: "maar wat wilde je vertellen? Zeg het maar..." En dan begon ze weer: "maar... maar..." En ik dus ook, haar nadoen. En weer erg lachen. Na een hele tijd waren we uitgelachen. "En wat wilde je nu zeggen?" Hmm.... vergeten!

3 opmerkingen:

  1. Fijn dat je het leuk hebt gehad.
    En soms kun je heerlijk om onnozele dingen lachen.

    Groeten Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt heel gezellig allemaal! Fijn dat je er zo van genoten hebt...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lekker hè, een klein beetje meer zon. Alleen gisteravond regende het hier flink. Grappig dat 'maar-maar'spelltje. Het zijn vaak die eenvoudige dingen die voor leuke momenten zorgen.

    BeantwoordenVerwijderen