Positief

Gisteren nadat ik het blogstukje had geschreven had ik een dubbel gevoel. Waarover ik gisteren schreef, dat is zó persoonlijk. En het past eigenlijk niet tussen de "mosterdzaadjes" in het leven, waarover ik aanvankelijk wilde schrijven. De "mosterdzaadjes", dat zijn juist de mooie en positieve zaken in het leven die het leven juist zo mooi maken. En daar kon ik CVS nou niet echt tussen plaatsen.
Hoewel.... die CVS-terugvallen die dagen mij wel telkens opnieuw uit om positief te blijven denken. Om telkens weer de schouders eronder te zetten, en door te gaan. Om te leren om te blijven genieten van het moment, van het hier en nu.

Zoals op dit moment. Ik geniet van een kop koffie. Ik zet de koffie met behulp van een percolatortje - zo'n italiaans koffiepotje voor op het vuur. Je zet er de lekkerste koffie mee, en zo'n potje kost je hooguit 15 of 20 euro. (ze zijn vast ook veel goedkoper te vinden) Dat is even een verschil met al die grote luxueuze espressomachines van een paar honderd euro...!! Zo'n espressomachine neemt ook nog eens heel wat ruimte in beslag. Dit potje niet. En wat als er aan de machine iets defect raakt? Vaak weet je dan niet precies het mankement op te sporen, laat staan te repareren. Bij het percolatortje kan je veel duidelijker zien waar het euvel is. Ik gebruik de mijne nu zo'n 6 jaar - en nog nooit problemen mee gehad.

In veel gevallen is het zo dat versimpeling vaak ook beter is. Beter voor het milieu (in geval van de espressomachine - per koffiekopje gooi je 1 aluminium cupje weg..! Of welk soort verpakking dan ook, elk beetje koffie is apart verpakt), beter voor je portemonnee, beter/ makkelijker in gebruik...

Qua vrijetijdsbesteding is 'simpel' vaak ook heel leuk. Vanmiddag ga ik met een groepje (leden van de fietsvereniging) wandelen in het bos, hier vlakbij. Hoewel het nu nog erg mistig is hier, zou volgens de weersvoorspelling de mist zo opklaren. En het zou zonnig worden. Ik hoop het maar..!
Mijn brood heb ik al gesmeerd, appeltje en wat water mee... Alles in de rugzak, en vervolgens reis ik eerst een klein stukje met de bus.
Vervolgens gaan we met z'n vieren wandelen. De natuur in dat gebied is zó mooi. En ik vind het bijna altijd heerlijk om even lekker buiten te zijn en te bewegen.
Misschien gaan we ergens nog iets drinken - even zien wat de anderen willen.
Op deze manier kost een middagje uit incl. vervoer hooguit 8 of 10 euro. (als ik koffie/ thee en taart erbij reken)

Gisteravond heb ik heerlijk zitten lezen in het boek "De Filosofie van de Heuvel", geschreven door Ilja Leonard Pfeijffer. Erg leuk boek!! Het gaat over een fietsreis die hij met zijn Russische vriendin Gelya heeft gemaakt. Vanuit Leiden zijn zij gefietst naar Rome. Totaal onvoorbereid, en hij woog op moment van vertrek zelfs ruim 100 kilo. Pfeijffer is zelf schrijver/ dichter, en de reis is dan ook heel mooi beschreven door hem. Soms grappig, soms erg mooi en beeldend, en dan weer ontroerend.
Pfeijffer heeft het in het boek af en toe over Ithaka... en ik moest denken aan het mooie gedicht over Ithaka:

"Ithaka
Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka
wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaringen.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen,
hen zul je niet ontmoeten op je weg
wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd
de emotie die je hart en lijf beroert.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon zul je niet treffen
wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt,
wanneer je geest hun niet gestalte voor je geeft.

Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens zullen komen
waarop je, met grote vreugde en genot
zult binnenvaren in onbekende havens,
pleisteren in Phoenicische handelssteden
om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbehout,
ook opwindende geurstoffen van alle soorten,
opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen
om veel, heel veel te leren van de wijzen.

Houd Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast je reis in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.


K.P. Kavafis"