maandag 17 oktober 2011

Muziek

Net heb ik de titel van dit blogstukje ingetikt.... En ik bedenk me nu al: dat ene woord omvat zo ontzettend veel. Laat ik het onderwerp reduceren tot een bepaald genre en wat het met mij doet.

Terwijl ik dit schrijf luister ik naar klassieke muziek. Ik luister graag naar klassieke muziek. Ik ben opgegroeid met muziek uit dit genre. En binnen deze muziek bestaan ook veel stromingen. Ik ben geen klassieke-muziek-kenner, dus erg veel kan ik je niet vertellen over die stromingen. Maar in de loop der jaren weet ik wel steeds beter wat ik mooi vind. Bijvoorbeeld de muziek waar ik nu naar luister: Piano sonata in Eb van Joseph Haydn. Erg mooi.
Ik vind dan een soort rust, heel diep vanbinnen. Ook een soort blij gevoel, of misschien is 'tevreden' een beter woord. Een gevoel van: het is goed zo, ontspan je maar.... Ik vraag mij weleens af hoe het komt dat ik dat voel op momenten dat ik naar bepaalde klassieke muziek luister. Is het omdat ik in mijn vroege jeugd ook klassieke muziek hoorde? En dat er op die momenten een vredige sfeer was - allemaal samen, thuis.

Tijdens mijn werk in de kinderopvang zet ook ook geregeld klassieke muziek op. Bijvoorbeeld op het moment dat de kinderen gaan slapen, de afgelopen weken zette ik pianomuziek van Erik Satie op. Heel rustige muziek, en vanzelf werden de kinderen heel rustig en konden ze lekker gaan slapen.
Of halverwege de dag,  De Vier Jaargetijden van Vivaldi of bijvoorbeeld muziek van Pachelbel.

Op momenten dat ik het heel druk heb, en 's avonds of in het weekend even niet de rust kan vinden (in mijn hoofd, en vaak ook in mijn lijf) vind ik het heerlijk om naar bijvoorbeeld de Mattheus Passion van Bach te luisteren. Even wegdromen.... genieten van die liederen en muziek.

Er zijn eigenlijk heel veel soorten muziek die ik graag hoor. Maar bepaalde klassieke muziek loopt als een soort rode draad door mijn leven. Hoewel ik het vroeger soms jammer vond dat wij thuis zo weinig elpees (ja, toen waren er nog geen cd-spelers - en wij waren zeker niet de eersten die er één hadden toen ze op de markt kwamen) hadden met populaire muziek. Maar nu denk ik dat als ik er niet mee opgegroeid was, ik het betwijfel of ik uit mezelf klassieke muziek zou gaan beluisteren.

2 opmerkingen:

  1. Leuk blogje; onze kinderen krijgen het ingepompt door de muzieklessen. Piano, gitaar, dwarsfluit. Ze spelen heus wel iets populairs hoor. Maar als je weet hoe mooi Ave Maria op klassiek gitaar is ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik weet wel zeker, dat het door veel ouders gewaardeerd wordt, dat je de kinderen overdag met klassieke muziek in aanraking brengt.
    Ik herken dat gevoel van intense tevredenheid, wat je schetst. Ook bij mij wordt dat gevoel getriggerd door klassieke muziek.
    Jaren lang had ik steeds een abonnement in de winter voor concerten. Dat is er door allerlei redenen de laatste jaren niet meer zo van gekomen, maar ik denk, dat ik toch maar weer eens ga kijken.

    BeantwoordenVerwijderen