Sporten

Sporten doet me goed. Ik voel me er lekker bij. Wie had dat ooit gedacht... Als kind vond ik het vrèselijk. Vooral al die teamsporten - ik had nooit een gevoel van te moeten/willen winnen. Ik was diegene die regelmatig in eigen doel een doelpunt maakte ;-). Ik stond dromerig in het veld. En bij het teams verdelen, voordat we serieus zouden gaan sporten tijdens de gymles, werd ik als laatste of net-niet-laatste gekozen. Het was gewoon niet echt mijn ding.

Toen ik 19 was begon ik interesse te krijgen in hardlopen. Het duurde nog wel even voordat ik de discipline kon opbrengen om ook daadwerkelijk met enige regelmaat te lopen. Maar als ik eenmaal in een ritme was van een paar keer per week lopen, voelde dat goed.
Nu, 14 jaar later, merk ik nog steeds dat ritme/structuur kennelijk belangrijk is voor me om vol te houden. Als het in m'n leven even anders loopt - drukte op het werk of vanwege de opleiding, vakantie, een periode dat het fysiek wat minder gaat... - dan loop ik ineens òf veel minder of een tijd niet. Ik zou wel willen dat ik àltijd de energie en discipline had om het sporten consequent vol te houden.

Vanwege het chronisch vermoeidheidssyndroom hecht ik wel meer waarde aan sporten dan aan bijvoorbeeld gezellige avonden en laat-naar-bed. Het sporten zorgt dat ik mij lichamelijk gezonder en sterker voel. En dat is mij heel veel waard! Ik heb mij een hele poos heel ziek gevoeld- jarenlang... sommige periodes ging het iets beter (dat gaf hoop!) maar even later was het weer mis. Je kunt op die momenten niet vertrouwen op je lichaam. Het doet totaal andere dingen dan je zelf, in je hoofd, van plan bent. Dan had ik plannen gemaakt, en protesteerde mijn lichaam zo erg dat ik voor de zoveelste keer mij "gewonnen moest geven" en moest rusten. Erg saai - weer op bed/ op de bank. (en de confrontatie: dat het niet lukt gewoon door te leven als "ieder ander"....) En wachten tot het beter ging.
De laatste tijd juich ik heel stiekem, diep van binnen, want het gaat al een hele tijd erg goed. Ik voel me goed, en heb de CVS "onder controle". Ik voel mijn grenzen veel beter aan - weet wanneer de "handrem" er even op moet.

Deze week probeer ik weer meer ritme te krijgen in het sporten. Vanochtend ben ik gaan zwemmen. En afgelopen zondag hardgelopen. Ik hoop morgen ook te gaan hardlopen. En zaterdag naar looptraining. Maar ik wil even zien hoe het lichamelijk gezien morgen gaat. Even luisteren wat het lichaam zegt ;-). Weer het evenwicht vinden tussen activiteit en rust.