Trekkershut

Ik heb, door de computerproblemen, een beetje het gevoel dat ik achterop geraken ben met het plaatsen van blogstukjes. Vandaar nog een stukje dat ik nu plaats ;-)
Want terwijl ik bezig was met het oplossen van het computerprobleem en de aanschaf van de nieuwe laptop... ging het leven natuurlijk gewoon door! Met al de leuke en iets minder leuke kanten.
Wat heel leuk en geslaagd was, was het weekendje in een trekkershut - vorig weekend. Met mijn vriendin heb ik een trekkershut voor 1 nachtje geboekt. Wij hebben vorige week op de camping, waar de hut staat, afgesproken.
Zij kwam met haar "wagen volgeladen" (haar tweeling van 2,5 jaar oud, en een heleboel spullen zoals speelgoed, luiers, eten en drinken, dekens en ander beddegoed, etc.) aan. En ik kwam vanaf een andere richting per OV met mijn grote rugzak vol met spullen.

Ik probeer mijn vriendin en de kinderen ongeveer iedere 2 maanden te zien. We zijn al heel lang bevriend, en soms is het wel erg jammer dat we zo ver uit elkaar wonen. Nu is het natuurlijk niet het andere eind van de wereld.... Het is maar ongeveer 2 tot 2,5 uur reizen met OV... Maar het zou natuurlijk veel leuker zijn om zomaar eventjes elkaar te kunnen opzoeken. Of dat ik af en toe op de kinderen zou passen en dat mijn vriendin eens iets anders kan doen dan 'moederen' en werken. Maar goed, het is zoals het is.
Toen ik aankwam op de camping, was zij er al. De kinderen hadden al iets gevonden waar ze mee speelden - ze sprongen van planken af. Toen ze mij zagen renden ze beiden op me af. En ik natuurlijk op hen. Zo fijn ze weer te zien!! Zulke lieverds! En ook natuurlijk fijn om mijn vriendin weer te zien.
We moesten nog even wachten op de sleutel en konden toen naar de trekkershut rijden.

Vol verwachting gingen we ernaar toe. En... wat een heerlijke plek!! De camping is sowieso al fijn, midden in het bos en heerlijk rustig. Veel ruimte ook. En rondom de trekkershut was ongelooflijk veel ruimte voor de kinderen om te rennen en spelen. Heel wat anders dan hun tuintje thuis!
We zagen ook konijntjes, en de kinderen probeerden ze te pakken. Dat lukte natuurlijk niet, de konijntjes renden snel weg. We konden lekker voetballen op het gras, en de kinderen zochten dennenappels.
Na de lunch reden we naar een stuifzandvlakte in de buurt. Emmertjes en schepjes en speelgoed mee. Ook wat drinken en koekjes mee. En daar op de vlakte stonden ook mooie hutten, gebouwd van takken en bladeren. De kinderen vonden het geweldig!
Met het weer hadden we het erg getroffen - het was heel warm en zonnig.
Al vrij vroeg zijn we naar een pannenkoekenrestaurant gereden. Omdat de kinderen hun middagslaapje hadden overgeslagen zouden ze 's avonds al wel vroeg moe zijn. In het restaurant kregen de kinderen allebei een kleurboek met potloden. En er waren speciale kinderpannenkoeken - kleiner en met een doosje snoepjes. Dus ze waren helemaal blij :-) Totdat we na afloop naar de auto liepen, en A. (het meisje) haar snoepjes tijdens het oversteken liet vallen. Alle snoepjes op straat!! Ze wilde ze gaan oprapen, maar dat kon natuurlijk niet. Er reden allemaal auto's - en de straat is niet zo schoon om ervan te eten ;-) Groot verdriet. Stiekem heeft mijn vriendin de snoepjes van het broertje verdeelt over beide doosjes. En het verdriet was weer over. Toen de snoepjes van A. op waren vroeg ze of D. (het broertje) misschien nog wat had. Haha.... D. had zonder dat hij het in de gaten had al zijn snoepjes gedeeld!

's Avonds hebben we voorgelezen uit een voorleesboek dat ik had meegenomen. "Wiele wiele step", dat hadden wij vroeger ook thuis en ik heb het kortgeleden zelf ook aangeschaft. De kinderen vonden de verhaaltjes erg leuk. Ze zijn veel bezig met taal - en de woorden en zinnen werden door beiden veelvuldig herhaald. Na een heleboel verhaaltjes was het tijd om te gaan slapen.

Mijn vriendin en ik hebben nog lang nagepraat op de veranda van het huisje. We hoorden de kinderen ook nog lang vanuit hun bedjes 'napraten', over wat ze allemaal hadden beleefd. Dan komen niet alleen verhalen boven van die dag, maar ook van gebeurtenissen thuis. Zoals 1 zin van D. waarin wel 5 keer het woord 'bakfiets' voorkwam. Ik keek mijn vriendin vragend aan. "Ja... " begon mijn vriendin uit te leggen, "de bakfiets was afgelopen week stuk gegaan. En ik haalde ze op met de auto. Dat maakte veel indruk op hem".
De nacht verliep eigenlijk heel goed. Voor de kinderen natuurlijk een hele belevenis, slapen in een huisje in het bos en ook nog in een Groot Bed (i.p.v. het ledikant, waarin ze thuis slapen). D. had 's nachts wel even moeite, en mijn vriendin heeft een paar uur bij hem in bed geslapen. Hij vond het in zijn eentje in een Groot Bed namelijk wat eng.
's Ochtends waren de kinderen moe en jengelig. Even later bleek dat D. last had van zijn buik. Hij had de ene na de andere poepluier. Dunne poep. Arme jongen....
En toen we besloten om nog naar een speeltuin met kinderboerderij te gaan, bleek ikzelf ook niet helemaal in orde te zijn. Ik werd heel duizelig - zag allemaal zwarte vlekken voor mijn ogen. Ik heb hier heel af en toe last van. Het kan te maken hebben met oververmoeid zijn, iets wat door de CVS vaker voorkomt.
De duizeligheid verdween niet, en mijn vriendin bood aan mij naar huis te brengen. Heel lief!
Dus het weekendje weg stopte iets vroeger dan we van plan waren. Eenmaal thuis heb ik vrijwel de hele middag als een blok geslapen!

Later in de week voelde ik me weer niet lekker. Grieperig. En nu nog steeds. Dus dit weekend probeer ik zoveel mogelijk te herstellen.

Maar zo'n weekendje weg... dat is zéker voor herhaling vatbaar!