Door het lentegevoel kreeg ik zin om op te ruimen en schoon te maken. Vorig weekend al mee begonnen, en toen meteen maar een lijstje gemaakt met klussen voor de komende weekends. Vooral met dit mooie weer zijn die lijstjes enorm handig. Ik heb nl. soms moeite met de daad bij het woord voegen - ideeën en plannen maken vind ik leuk, maar tja... de uitvoering laat soms op zich wachten ;-) En als de zon lekker schijnt, gooi ik al snel de plannen om en ga bijvoorbeeld een stuk fietsen of hardlopen of relaxen in de zon. Ook heel fijn... maar er moet ook wat gebeuren!
Dit weekend wil ik de keuken schoonmaken. Keukenkastjes uitruimen, kritisch bekijken wat weg kan en wat niet, en de boel goed schoonmaken. Vorig weekend had ik al een klein beginnetje gemaakt, en "vond" ik 2 pannen die ik al anderhalf jaar niet had gebruikt. Die pannen namen enorm veel ruimte in - maar kennelijk waren de overige pannen dus voldoende voor mijn kookbezigheden... waarom dan die andere pannen bewaren?? Dus: weg ermee, en voila: een hele plank vrij :-)
Op de meeste momenten vind ik dat soort klussen lastig: want...als ik nu iets weggooi, en er later spijt van krijg..? Maar goed, als ik een aantal dozen uit de berging openmaak, ben ik compleet verrast door de inhoud. Goh, had ik dat ook nog??
Dus ook dit weekend probeer ik kritisch maar toch ook rigoreus op te ruimen, en ruimte te creëren.
Wish me luck, met dit project ;-).
Verder ook weer aan de studie. Over een paar weken een grote toets.
Het werken op de groep is echt heerlijk in de lente. De kinderen genieten enorm van het buitenspelen, en wij ook. De planten en bloemen beginnen langzaam maar zeker op te komen.... Een collega heeft de bloembakken weer gevuld en viooltjes erin gezet (en 2 jongetjes zag ik ze er laatst bijna weer uitgraven..!). De bieslook kwam al flink op. De beginnende bloesem ruikt heerlijk. En het eekhoorntje hupt vrolijk langs het raam.
En als ik dan om me heen kijk terwijl ik de kinderen bezig zie met taartjes bakken in de zandbak, krijttekeningen zie maken op de tegels, of hard van de bult af zie rijden op de fietsjes.... dan denk ik soms: welk werk is nou leuker dan dit werk?? Haha... maar natúúrlijk zijn er ook de minder leuke kanten. Dat heeft ieder werk. Bijv. wanneer een aantal kinderen niet kunnen slapen waardoor je wéét dat ze de dag niet vol gaan houden en 's middags heel moe zullen zijn (en dus vaak ook: jengelig), en een babietje erg moet huilen en op dat moment ontroostbaar lijkt (en je even niet weet wat te doen om het babietje te helpen) maar als je ziet dat andere kinderen "last" krijgen van het geluid van het huilen (onrustig worden, mee gaan huilen..), wanneer een aantal dreumesen keer op keer 3 bakken met speelgoed omgooien en je het bukken nu wel echt zat bent (au, m'n rug!), wanneer het nog heel druk is op de groep terwijl je collega's dienst voorbij is en je de laatste 3 kwartier nog flink de handen uit de mouwen zult moeten steken maar ogen tekort komt (en de afwasmachine nog uitgeruimd moet... en de bedden nog opgemaakt....) etc. Toch heeft dit werk vooral zoveel ontzettend mooie kanten. Ik zou dit nog jaren willen blijven doen!
Afgelopen week viel me op dat een meisje van 17 maanden, S., me erg hielp met opruimen en schoonmaken. Misschien had ze ook zin in de voorjaarsschoonmaak? ;-) Als een ander kind iets liet vallen, raapte zij het op. Eén kindje liet een spelletje met kleine pinnetjes (geen idee hoe die dingetjes in het echt heten, wij noemen ze "pinnetjes") vallen. Al die pinnetjes moesten weer terug in het bakje. De dader kon ik maar moeilijk motiveren om òòk te helpen opruimen. Terwijl ik daarmee bezig was ("en waar zie je nog meer pinnetjes? Daar onder de bank misschien? Kan jij erbij? Kom, even helpen... Ja, goed zo"), lag de kleine S.al voor de verwarming en greep met haar handjes eronder om daar wat pinnetjes te pakken. Erg lief en behulpzaam!
De volgende dag was ik na de lunch aan het vegen. De tafel had ik net schoongemaakt. Op het bureau stond nog een stapeltje schone was. S. pakte er een doekje af en kwam naar me toe. Met het doekje veegde ze op de bank. "O, kom je helpen?" vroeg ik. Ze straalde. Ja, dus. (S. is een meisje van weinig woorden, maar haar gezicht laat veel zien van wat ze bedoelt). Ze boende hard, tot haar oog viel op de stoffer en het blik. Ah, ook leuk, dacht ze vast. Ze besloot te gaan helpen met het vegen. Wat ik netjes op een hoop had geveegd, veegde S. vrolijk (maar ijverig!) weer door de groepsruimte. Zo'n goede hulp!
Ach ja, misschien is het minder effectief, maar heel gezellig is het wel... het samen schoonmaken!
Goed, tijd voor actie. Ik ga eens aan de slag.
Ik wens jullie een fijn weekend! Geniet van de zon - dat zal ik zeker òòk doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten